Bill Fay

‘This world ain’t safe in human hands’, zingt Bill Fay enigszins verkreukeld maar helder aan het begin van een album over de balans tussen wonder en waanzin op Moeder Aarde – deel drie van een sinds 2012 gevierde comeback uit decennialange obscuriteit. Jeff Tweedy en Adam Granduciel van The War On Drugs dragen hem op handen, deze oude hippie die in de herfst van zijn leven met steeds meer tederheid pleit voor bezinning en hoop in bange dagen. Het inferno van Australië indachtig is Countless Branches een vergulde pil tegen het doemdenken, spaarzaam omzwachteld met een streepje cello hier, een akoestische gitaar daar en het gecraqueleerde stemtimbre van een oude, maar nog niet versleten rainbow warrior. ‘Love will remain, when knowledge has passed away’, prevelt hij ergens. Da’s gesproken.