Plaats van afspraak de wandelgangen van Studio Brussel, waar The Lighthouse net zijn cover van TLC’s No Scrubs heeft ingeblikt en het even ontspannen laat hangen als drie dagen eerder, backstage in de AB tijdens de finale van De Nieuwe Lichting. Bram Knockaert (zang, gitaar), Willem Schellekens (toetsen, zang), Yannick H’Madoun (bas, zang), Nick Socquet (gitaar) en Bastiaan Jonniaux (drums) – gemiddelde leeftijd: 23 – zijn dan ook geen onervaren groentjes meer.
Jullie hebben je favorietenrol waargemaakt.
NICK SOCQUET: Dat zal wel zo geleken hebben, op basis van de buzz op sociale media, maar ik had de indruk dat Tamino bij de meeste mensen nog méér favoriet was.
WILLEM SCHELLEKENS: En voor alle duidelijkheid: we hadden geen supportersbus vanuit Leuven ingelegd. (lacht)
Heeft jullie numerieke meerderheid een rol gespeeld in het stemmentotaal?
SCHELLEKENS: We hebben ons beste beentje wel voorgezet in de stemmencampagne. Maar aangezien je op drie favorieten moet stemmen, wordt dat numerieke voordeel wel wat uitgevlakt.
Hollywood was veruit de radiovriendelijkste inzending in de finale. Hebben jullie dat nummer met de wedstrijd in het achterhoofd gemaakt?
BASTIAAN JONNIAUX: Nee. Het is wel ons recentste nummer. We speelden al een tijd met het idee om een meer elektronisch getinte weg in te slaan. Vooral de drumklanken verschillen van onze traditionelere rocksound van vroeger. Hollywood is zeker niet speciaal met airplay in het achterhoofd geschreven, maar we hebben wel uitgebreid nagedacht over hoe onze sound het best kan evolueren.
Dit was ook niet jullie eerste deelname aan De Nieuwe Lichting.
JONNIAUX: Inderdaad. Twee jaar geleden raakten we zelfs niet bij de eerste zestig geselecteerden. Waarom het toen niet en nu wel heeft gewerkt? Misschien lag het aan het nummer, maar volgens mij vooral omdat onze sound nu een pak hedendaagser klinkt.
En niet het enige muziekconcours waar jullie al aan hebben deelgenomen.
YANNICK H’MADOUN: We hebben de voorbije twee jaar meegedaan aan allerlei muziekwedstrijden, en ook al enkele keren gewonnen. Dat staat niet alleen mooi op je palmares, je naam komt ook in de picture, en met wat geluk blijft hij daar zo lang dat de mensen hem onthouden. Anders maak je weinig kans om door te breken, tenzij je Tamino heet en een dijk van een stem hebt. (snel) Niet dat jij geen goede stem hebt, Bram. Jij bent óók een dijk! (lacht)
Bram, jullie zanger, staat als enige Lighthouse-lid met Kai Wén en Tamino op onze cover. Hoe denken de anderen daarover?
SCHELLEKENS: Geen probleem mee. Met vijf leden is het niet zo simpel om goede foto’s te nemen, hebben we al gemerkt. Plus: zet ons samen en er ontstaat blijkbaar nogal snel een boybandeffect. En dat kunnen we écht wel missen. (lacht)
Wat vonden jullie van de concurrentie in de finale?
SOCQUET: Best sterk. Mij heeft vooral Ludoviq overtuigd.
KNOCKAERT: Ik vond Tundra ook heel goed. En Tamino.
JONNIAUX: De sterkte van deze editie zat zeker en vast in de verscheidenheid van de artiesten.
Backstage ging het er bij jullie heel ontspannen toe. Er bleek zelfs tijd voor een toernooitje tafelvoetbal.
JONNIAUX: Dat is een van de voordelen van aan veel muziekwedstrijden deelnemen: nóóit zenuwen! (lacht) Serieus, we zijn met vijf om op elkaar terug te vallen, dat zorgt automatisch voor minder stress. En mocht er iets fout lopen, dan weten we door onze ervaring haast instinctief wat gedaan. Dat, én we kickeren gewoon graag. (lacht)
In augustus mogen jullie aantreden op Pukkelpop. Jullie grootste festival tot nu toe?
SOCQUET: We hebben in 2015 al op een zeer groot festival gespeeld: Sziget, in Boedapest. Geweldige ervaring.
Hoe zijn ze vanuit Hongarije bij jullie uitgekomen?
SCHELLEKENS: Wel, we hadden ons voor een wedstrijd ingeschreven… (hilariteit)
KNOCKAERT: We hebben die Sziget Talent Rally, georganiseerd door poppodium 014 in Turnhout, ook gewonnen, hè. We hadden totaal onverwacht de jury overtuigd én de publieksprijs gewonnen.
Ik probeer het nog één keer: jullie rekenden jezelf deze keer tot de kanshebbers of niet?
KNOCKAERT: Neen, echt niet. Meer zelfs: morgen vertrekt de helft van de groep op skivakantie. Oorspronkelijk zouden we op de dag van de finale afreizen. We hebben onze tickets nog kunnen omboeken. Bijna was die reis dus in het water gevallen.
H’MADOUN: Zoiets mag je niet zeggen, Bram! Je zult zien: volgende week spelen we in het voorprogramma van Tout Va Bien, en staat hij hier terug met een gebroken been. Zo kan het evengoed voorbij zijn voor het goed en wel begonnen is.
‘Dat Bram alleen op de foto staat? Geen probleem mee. Zet ons allemaal samen en er ontstaat nogal snel een boybandeffect.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
