TEN OORLOG. DE OPVOLGER VAN OORLOGSTOPPER ‘BATTLEFIELD 1942’ LOST NIET HELEMAAL DE VERWACHTINGEN IN.
(PC)
Battlefield Vietnam ***
Oorlogen zijn weer helemaal in. Net zoals tijdens de maanden na 11 september 2001, worden we dezer dagen zowat gebombardeerd met oorlogsgames. Geen idee of spelontwikkelaars zich laten inspireren door wat er gebeurt in de echte wereld, maar ze slagen er in ieder geval in om munt te slaan uit de primaire angsten van jonge mensen. Meer nog, gamers tot pakweg 25 jaar hebben met minstens evenveel ongeduld uitgekeken naar de komst van Battlefield Vietnam als naar de vangst van Saddam Hoessein. De opvolger van de alom geprezen multiplayer-topper Battlefield 1942 moest en zou een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van het elektronisch entertainment zijn. Dus wat als blijkt dat de game dat niet doet? Wel, aanvankelijk slaat de ontgoocheling toe. De gameplay en de graphics zijn verbeterd, maar dat is wel het minste wat we hadden verwacht. De actie wordt verplaatst van WO II naar Vietnam, maar ook die verhuis komt niet als een verrassing. Vandaar het gevoel van is-het-dit-maar? Een gevoel dat ongeveer een kwartier standhoudt, tot het plaatsmaakt voor het besef dat ontwikkelaar Digital Illusions zijn klasse bevestigt. Niet meer, maar zeker ook niet minder. Met een totaal van veertien scenario’s kan het alle kanten uit. Te voet, per schip, per amfibievoertuig of helikopter. Die laatste is snel en doeltreffend, tenminste als hij wordt bestuurd door een ervaren gamer. Zowel de jungle rondom de Ho Chi Minh Route als de straten van Hue worden prachtig in beeld gebracht, al gaan die mooie graphics wel ten koste van de oplaadtijd. In multiplayer mode biedt Battlefield Vietnam plaats aan 64 gamers in een zelfde missie, wat maakt dat je echt met vereende krachten de vijand te lijf gaat. Je kan bijvoorbeeld met z’n drieën in een jeep of helikopter stappen, waarbij jij het stuur of de stuurknuppel bedient terwijl twee strijdmakkers een raketlanceerder in stelling brengen en een woest vuursalvo lossen. Natuurlijk is ook de tegenstand sterker dan wanneer je offline in je eentje ten aanval trekt. In single player mode is deze oorlogsduivel bij momenten tegenvallend, omdat de Vietnamese troepen zich net iets te makkelijk in de val laten lokken. Door de aandacht te vestigen op online gaming, is men bij Digital Illusions vergeten om de artificiële intelligentie van de vijand te updaten. Jammer, maar het blijft muggenziften. En als je niet onmiddellijk gegrepen wordt door de gameplay, dan wel door de muziek van Richard Wagner (geplukt uit de film Apocalypse Now), Edwin Starr ( War) en Creedence Clearwater Revival ( Fortunate Son). Protestsongs tégen de oorlog, om je toch enig moreel besef mee te geven. Bart Vandormael
Bart Vandormael
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier