1. In Ninja Nero wordt een van de hoofdrollen gespeeld door een leraar. Eerder schreef je al De leraar en in Vogels van Europa stond ook een leraar centraal. Dat kan toch geen toeval zijn?
Bart Koubaa: Ik kan je al verklappen dat ook in mijn volgende boek een leraar zal meespelen – en een lerares – maar waarom al die leerkrachten in mijn werk opduiken weet ik niet. Het was me zelfs niet eens opgevallen voor jij de vraag stelde.
2. Misschien omdat je romans altijd een essayistisch element hebben en omdat je er de lezer iets over de wereld in wilt meegeven?
Koubaa: Dat zou best wel eens kunnen. Deze roman is ontstaan uit een lezing die ik bijwoonde over de vraag of de mens over een vrije wil beschikt en welke gevolgen dat dan voor ons strafsysteem heeft. Waar zul je als kind het meest van onder de indruk zijn, vroeg de spreker, van de oorvijg die je vader je geeft, of van zijn uitspraak dat hij heel erg teleurgesteld is in jou? Voor hem was dat het uitgangspunt om ons penitentiair systeem in vraag te stellen. Is mensen opsluiten beter dan hen te begeleiden en hen op hun fouten te wijzen? Ik vertrek dus inderdaad vaak vanuit filosofische vragen. Emoties intrigeren me natuurlijk wel, maar ik vind ideeën interessanter als basis van een roman. Wat ik me in de aanloop naar Ninja Nero bijvoorbeeld afvroeg, is waarom ik altijd zo geëmotioneerd raak wanneer ik op tv een medaille-uitreiking zie en het nationale volkslied van de winnaars wordt gespeeld. Waarom doet mij dat iets, terwijl ik die mensen niet eens ken en niet in dat land woon?
3. Kan fictie troosten, zoals op de achterkant van je boek staat?
Koubaa: Dat zal mijn uitgever bedacht hebben, neem ik aan. (lacht) Maar er schuilt wel waarheid in. Boëthius schreef over de troost van de filosofie, maar ook fictie kan troosten, of je nu wel of niet met een verminkt gezicht door het leven moet. Ik heb dat trouwens al meerdere keren zelf ervaren: toen mijn vader ernstig ziek werd en stierf, heb ik Italo Svevo’s Bekentenissen van Zeno herlezen. Dat boek verdoofde de pijn niet alleen, het bood ook echte troost, net als ieder goed verhaal, trouwens.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
