programma van 11 tot 17 mei

door Dominique Soenens

Ayco Duyster presenteert ‘Duyster’ (elke zondagavond van 22 tot 24 uur) en ‘Radar’ (elke weekdag behalve vrijdag, van 19 tot 21 uur) op Studio Brussel. Op 11 mei organiseert de jongerenzender het grote luisteraarsfeest ‘StuBru Punt Uit’ in vier zalen in Brussel, met onder meer The Fucking Dewaele Brothers, Zornik en Praga Khan. Info en reservatie:

www.stubru.be of 02-548 24 24.

Kijkt een radiomens als jij veel televisie?

Heel weinig. Ik heb nog altijd geen kabel – aan TV1 en Canvas heb ik genoeg – maar nu ik een nieuw tv-toestel heb, komt het er misschien toch van. Sommige dingen zou ik dan willen opnemen.

Zoals?

Muziekprogramma’s zoals Lola da Musica. De enkele keren dat ik het gezien heb, was ik telkens onder de indruk. Wat het zo interessant maakt, is dat ze artiesten gaan opzoeken in hun biotoop. Bij hen thuis, bij familie, in de studio… En ze nemen er heel veel tijd voor. Voor de uitzending rond Flip Kowlier, hebben ze bijvoorbeeld een week lang met hem opgetrokken. Zo’n programma leert je nieuwe verbanden leggen, toont je hoe een artiest is in het dagelijkse leven, wat zijn achtergrond is. Je kunt verder kijken dan een gesprek waarin de standaard promotievraagjes gesteld worden. Dat is altijd de moeite.

Is het niet vreemd dat een Vlaamse artiest in een Nederlands programma aan bod komt en niet bij ons?

De VRT heeft er gewoon de middelen niet voor. Vergeet ook niet dat Lola da Musica niet het grote publiek trekt. Ik beleef trouwens evenveel plezier aan een uitgebreid interview op radio of in een tijdschrift.

Wie vind je een zeer goede radiopresentator?

Collega Wim Oosterlinck. De ochtend past perfect bij zijn stijl en zijn persoonlijkheid. Hij is heel ad rem en kan heel flexibel met het medium omspringen. Hij kent de regels van radio heel goed. Daardoor kan hij ermee spelen en tegendraads doen.

Tegendraads, maar dan niet zoals Jürgen Verstrepen?

Ik hou niet van presentatoren die stout doen om stout te doen. In Nederland vind je dat ook: baldadig doen om aandacht te trekken. Bij Wim Oosterlinck gebeurt het juist op een aangename, speelse manier.

Luc De Vos noemde je ooit een ‘betrokken maar coole’ presentator.

Het is een mooi compliment. Ik sta niet bekend voor mijn joligheid of mijn uitbundigheid, maar ik ben wel gedreven bezig met wat ik doe. Ik volg heel goed wat er allemaal gebeurt op het vlak van popmuziek. Het beheerst mijn leven op dit moment en ik beleef er veel plezier aan. Ik kan alleen maar hopen dat die persoonlijke interesse ook overkomt bij de luisteraar.

Ik vind het heel leuk als iemand die anders nooit naar Studio Brussel luistert, mij een e-mail stuurt om te zeggen dat hij aangenaam verrast is dat Stubru ook dát soort dingen brengt. Of dat hij het genre niet kende, maar het via ons leerde kennen en appreciëren.

Komt niet-mainstream muziek voldoende aan bod op radio?

Ik denk dat wij in België niet te klagen hebben. Er zijn vijf openbare zenders, die het grootste deel van het muzikale spectrum bestrijken. Toen Metalopolis stopte, kregen we veel ontgoochelde reacties van verstokte metalfans. Maar radio maken voor elke kleine doelgroep is onmogelijk. Ze hebben sowieso ook hun eigen kanalen.

Is ‘Duyster’ je op het lijf geschreven?

Radar maken we met een team, Duyster maak ik alleen, met technicus Eppo Janssen. Dat maakt het totaal verschillend. Eppo en ik hebben altijd het gevoel gehad dat Duyster ons troetelkindje is. We zijn er intensiever mee bezig, in verhouding tot het aantal uren dat er uitgezonden wordt. Niet dat ik zo’n melancholisch type ben, hoor. ( glimlacht) In Duyster laat ik me meeslepen door de stemming die de muziek oproept, maar ik waak er ook over dat het niet te zweverig wordt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content