AU-DELÀ DES MURS
Het spookhuis van Veerle Baetens
Vanaf 31/10 in Telenet Play More. En vanaf 22/9, maar dan zonder Nederlandse ondertitels, al op Arte.
Graag even uw aandacht voor Au-delà des murs, een driedelige miniserie van Franse makelij, maar grotendeels opgenomen in Brussel, en met een bekend Vlaams gezicht in de hoofdrol: dat van Veerle Baetens. ‘Mijn personage Lisa is een jonge vrouw die een geïsoleerd leven leidt, ver van de maatschappij. Plots krijgt ze te horen dat ze het huis aan de overkant van de straat erft. Ze neemt dat natuurlijk aan – huizen erven is bepaald niet onaangenaam – maar ze kent de vorige bewoners niet. Blijkt dat daar een mens is teruggevonden die al dertig jaar dood in zijn stoel zat. ’s Nachts hoort ze dingen achter de muur, zoals het gejammer van een kind. Ze besluit een gat in de muur te kloppen en een kijkje te nemen. En dan komt ze in een andere wereld terecht, die eigenlijk een metafoor is voor wat zich in haar hoofd afspeelt en voor de psychische problemen die ze moet verwerken.’
Een horrorserie dus?
VEERLE BAETENS: Nee. Het is eerder een sprookje. Sprookjes kunnen ook best griezelig zijn. De reeks zit vol met symboliek. En de griezelmomenten zijn nooit gratuit – er is altijd een verklaring voor.
The Team, The White Queen… Aan aanbiedingen heb je tegenwoordig blijkbaar geen gebrek. Waarom koos je voor Au-delà des murs?
BAETENS: Ik was meteen verliefd op het scenario. Ik vind dit genre heel leuk, alles wat te maken heeft met andere werelden die we niet kennen. Het lijkt wat op films als L’orphelinat (2007) of The Others (2001). Misschien zien we niet alles wat er is. Misschien zijn er nog wel andere werelden of dimensies die we niet kunnen waarnemen. Qua stijl is het voor mij heel fysiek geweest. Ik heb weinig moeten spreken. Dat was ook de uitdaging: als je niet kunt spreken, moet je alles in je blikken en je lichaamstaal leggen. Heel anders dan wat ik tot hiertoe gedaan heb.
De bovennatuurlijke thriller is een genre dat in ons land niet vaak beoefend wordt. Omdat het doorgaans grote budgetten vereist?
BAETENS: Niet zozeer.Het is een genre dat stilaan weer in trek is. Nieuwe reeksen als Beau Séjour of Tabula rasa (beide worden in het komende jaar op één vertoond, nvdr.) – van die laatste heb ik mee het scenario geschreven – spelen er ook mee.Al diepoliciers of advocatenreeksen zijn vaak erg realistisch. Misschien evolueren we weer naar een tijd waarin het onbekende wat meer aanspreekt. Misschien hebben mensen meer nood aan symboliek.
‘Au-delà des murs is meer een sprookje dan een horrorserie, maar sprookjes kunnen ook best griezelig zijn.’ Veerle Baetens
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier