Muurmoordenaar – Slijp de messen, wet de zwaarden en dip de vingertoppen in magnesiumpoeder: Assassin’s Creed flitst je als huurmoordenaar annex muurklauteraar naar de 12e eeuw.
Roel Damiaans
PS3, Xbox 360 Ubisoft GAMEPLAY: 7 GRAFIEK: 10 GELUID: 9
Ambitieuze nieuwe games zijn een zeldzaamheid in deze tijden van sequelitis, maar dankzij Ubisoft mochten we er eindelijk nog eens één in onze console schuiven. Assassin’s Creed flitst je terug naar het Midden-Oosten anno 1191 – de tijd van de Derde Kruisvaart. Dat terugflitsen mag u letterlijk nemen, want spelpersonage Altaïr is het alter ego van een barman die in een modern lab gevangen wordt gehouden en via een soort teletijdmachine in de twaalfde eeuw gedropt. Als lid van de Hashshashin-moordenaarssekte moet hij daar negen huurmoorden plegen, op zowel tempeliers als invloedrijke kooplui en onderwereldfiguren.
De meeste actie vindt plaats in Damascus, Jeruzalem en Akko, drie reusachtige steden die Altaïr moet verkennen alvorens hij aan zijn dodelijke opdracht kan beginnen. Dat doet hij door kerktorens, minaretten of hoge gebouwen te beklimmen teneinde de interessante locaties – plekken waar hij nuttige informatie kan sprokkelen – te vinden. Nooit gezien in een game is de mogelijkheid om elk plekje van de spelwereld te beklimmen. Alles wat twee centimeter of meer uitsteekt kan gebruikt worden om hogerop te geraken. Zo is het mogelijk om vanaf de straat helemaal tot op de torenspits van een kathedraal te klimmen – klauterkunsten die ook van pas komen wanneer vijandige soldaten Altaïr op de hielen zitten. Je kan de confrontatie aangaan of ze proberen af te schudden door in een hutje weg te duiken of snel op een bankje tussen andere burgers te gaan zitten. Of door je vanaf daken naar beneden te storten, de zogenaamde Leap Of Faith die veilig eindigt in een hooimijt. De plekken waar je zo’n dodensprong kunt wagen zijn overigens subtiel gemarkeerd met een kwak duivendrek.
De steden bruisen van het leven, met burgers die reageren op je aanwezigheid. Soms klampt een bedelaar je aan of daagt een vechtersbaas je uit, wat het schaduwen van je doelwit kan bemoeilijken. Maar wie burgers in nood helpt, plukt daar ook de vruchten van. Zo kan je bijvoorbeeld in een stoet bevriende monniken meelopen, ideaal om voorbij een poort met wachters te glippen.
Assassin’s Creed is een verbluffend visueel spektakel met een hoge mate van authenticiteit. Kleren, steden, wapens: alles is historisch correct, dankzij de medewerking van een batterij geschiedkundige specialisten. Het zou een meesterwerk zijn geweest, ware het niet dat de gameplay variatie mist. Zo is de voorbereiding van een huurmoord keer op keer hetzelfde en duurt ze zo lang dat het na enkele missies saai begint te worden. Ook de logica is soms ver te zoeken. Ridders in zware harnassen die even gezwind ladders bestijgen als Altaïr in zijn cape en fluisterbroek? Jammere schoonheidsfoutjes in een game die de perfectie verdiende.
Roel Damiaans
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier