Andy Shauf

Rumoerige rock en onstuimige dance: op vroege ochtenduren willen sommige radiozenders doen alsof het alweer zaterdagavond is. ‘ Donnez-moi un break’, zou Boris Johnson zeggen. Wie liever op een minzame manier naar de eerste kop koffie wordt begeleid, kan rekenen op de laconieke softpop van Andy Shauf, een schijnbaar chronisch beteuterde, maar nooit deprimerende Canadees die maar niet uitgezongen raakt over zijn ex-vlam Judy. De negen songs op Wilds dateren van dezelfde periode waarin hij het narratieve The Neon Skyline (2020) puurde, en sommige van de nummers belandden al op b-kantjes. Toch klit deze verzameling tweede keusjes nog beter samen dan de moederplaat. Shauf associeert liefde zowel met de hoop op loterijwinst als met de pech op straat overreden te worden. Door je ex, uiteraard.