De nieuwe tv-programma’s van de laatste weken gewikt en gewogen.

Het Rechte Pad

****

Elke dinsdag, 21.20 – één

Drie reeksen Zonnekinderen, één serie Dik voor mekaar en nu Het Rechte Pad: wij zouden voorzichtig van een ‘oeuvre’ durven beginnen te spreken. Net zoals in hun vorige reeksen brengen de makers van Het Rechte Pad – waarin een groep delinquente jongeren te paard door de Andes trekt om in het reine te komen met het verleden – opnieuw ontroerende en eerlijke televisie, zonder franjes en opzichtige trucjes. Emotioneel gezien is Het Rechte Pad een hardere noot om te kraken dan Zonnekinderen, omdat een achttienjarige man of vrouw met een zwaar verleden zichzelf nu eenmaal niet zo snel blootgeeft als enkele joviale kinderen in het zuiden van Frankrijk. Maar door dat verleden heel stapsgewijs te belichten, zorgen de makers er wel voor dat je als kijker helemaal meestapt in het verhaal, en de jongeren enkel beoordeelt op hoe ze zich tijdens de reis gedragen. Niet alleen ontroerend dus, maar ook nuttig, nu de roep om het concept ’tweede kans’ helemaal af te schaffen steeds luider weerklinkt.

Alles Uit De Kast

*

Nog tot 28/9, 22.20 – één

Deze week loopt Alles Uit De Kast op zijn laatste benen, en ondanks alle rampberichten vooraf, staat ‘het boek’ nog altijd fier overeind als cultuurdrager. En de werken die in het programma aan bod zijn gekomen, worden meer verkocht of ontleend dan een maand geleden. Maar eigenlijk doet dat niets ter zake, want waarom zou je Alles Uit De Kast beoordelen op de impact die het heeft op de boekenwereld? Dat is alsof je de kwaliteit van de voetbalverslaggeving afmeet aan het aantal mensen in de stadions. Het programma zelf is – net als presentator Sven Speybrouck – duidelijk gegroeid in de voorbije weken. Terwijl Alles Uit De Kast in het begin tamelijk rommelig was met veel hoogtes en laagtes, verliepen de meest recente afleveringen vlot en geolied, met genoeg afwisseling om het leuk te houden. Oké, veel hangt af van de gasten die langs komen, maar dat geldt voor elke talkshow, of die nu over boeken gaat of niet. Alles Uit De Kast verdient dus in ieder geval een tweede druk.

Onder de witte eiken

*

Elke donderdag, 22.50 – Vitaya

De eerste aflevering van Onder de witte eiken had veel weg van een parodie. Hoewel Julien Vrebos vooraf beloofde dat we lingerieontwerpster Muriëlle Scherre van een heel andere kant zouden leren kennen, ging haar portret voor negentig procent over seks. Haar ultieme seksuele ervaring, haar favoriete standjes, haar periode van onthouding (twee weken in Miami, de kuisheidsgeloftes zijn toch ook niet meer wat ze geweest zijn), ze passeerden allemaal de revue. Toen Muriëlle in het pittoreske dorpje even van het uitzicht stond te genieten en Julien van achter de camera ‘Denk je nu ook aan seks?’ vroeg, werd het zelfs ongewild heel erg grappig. Maar de tweede aflevering, waarin Johan Verminnen en ex-sportjournalist/VTM-woordvoerder Mark Van Lombeek samenkwamen in de Provence, leverde wél leuke uitspraken en verrassende inzichten op. En het gezapige tempo is en blijft een verademing. Het voordeel van de twijfel dus.

De Hondenfluisteraar

*

Elke donderdag, 21.05 – VT4

Heeft u een hond die overal in het huis zijn gevoeg doet (en vindt u dat in tegenstelling tot de familie Pfaff géén leuke verhaallijn voor een realitysoap)? Of bent u telkens bijna uw hand kwijt als u uw huisdier probeert te aaien? Bel dan Hilde of Dirk, twee hondengedragstherapeuten (bestaan daar studies voor?) die uw hond door middel van enkele eenvoudige trucs zindelijk en dociel kunnen maken. De Hondenfluisteraar is een soort Supernanny voor honden, soms zelfs heel duidelijk, want zowat iedereen die de revue passeert, beschouwt zijn of haar huisdier als een kind. Hilde of Dirk moeten daardoor vaak niet alleen het gedrag van de dieren veranderen, maar ook de baasjes op hun slechte gewoontes wijzen. Net zoals Supernanny is De Hondenfluisteraar geen uitlachtelevisie waarin moegetergde mensen te kijk worden gezet, maar leuk en interessant, al begint de formule – kordate therapeut maakt kwade hond tam – na een paar afleveringen toch wat flair te verliezen.

Wie Wordt De Man Van Wendy

*

Elke donderdag, 20.40 – VTM

‘Wanneer heb je de laatste keer seks gehad?’ ‘Met iemand?’ Het wordt moeilijk om deze dialoog nog te overtreffen dit najaar. Maar het was niet het enige moment tijdens de selectieaflevering van Wie wordt de man van Wendy dat ik het gevoel kreeg dat Ricky Gervais de scripts had geschreven. De loebas die zichzelf ‘het zout op de patatten’ noemde, kon zo in The Office, zeker toen even later bleek dat hij zijn ideale date zou beginnen met ‘de kelder witten’ (en neen, hij had het niet over een klusje in huis). Ook de mannen die de tweede ronde wel hebben gehaald en Wendy het hof mogen proberen maken, kunnen er wat van. ‘Worden de foto’s in de boekskes geretoucheerd?’, vroeg een van hen. ‘Want in het echt zie je er nog mooier uit.’ En toen Wendy een vrijgezel complimenteerde met zijn gebit en zei dat hij ‘een leuk spleetje’ had, antwoordde die: ‘Jij ook’. Waarna het gezelschap als pubers begon te gniffelen. Wie Wordt De Man Van Wendy is niet meteen een programma dat ‘waardig ouder worden’ hoog in het vaandel voert.

Wit Down Under

*

Elke maandag, 21.15 – één

We hadden dit ook onder de noemer ’terug’ kunnen plaatsen. Maar aangezien de VRT in de aanloop naar Wit Down Under zelf met geen woord meer repte over voorloper Wit In Vegas, zullen we dat programma maar met de mantel der liefde bedekken. De kans is echter groot dat we die mantel over een paar jaar nog eens moeten bovenhalen. De eerste aflevering deed nog het beste verhopen, maar daarna verwaterde Wit Down Under tot reality van dertien in een dozijn. Australië levert mooie decors op, wat zich daarvoor afspeelt is minder fraai. De opdrachten zijn weinig origineel – in de laatste aflevering kregen de kandidaten zelfs wormen voorgeschoteld, en die beestjes zijn in dit soort programma’s al zoveel te zien geweest dat ze ondertussen een vakbond verdienen – en de casting is ronduit fantasieloos. Een jonge snoeshaan die declameert dat hij ’tot het uiterste zal gaan om te winnen’ of een bezadigd koppel dat meedoet voor ‘de ervaring’ en daarom vindt dat ‘alles mooi meegenomen is’, ik heb het al iets te veel gezien.

Dancing On Ice

*

Elke zaterdag en zondag, 21.15 en 21.00 – VTM

Toen Pascale Jambers onlangs in aanvaring kwam met de jury en even later de wedstrijd moest verlaten, stormde manlief Paul schreeuwend de arena in om de schaatskenners die zijn vrouw onfair hadden beoordeeld eens goed hun vet te geven. ‘We are the winners’, riep hij. ‘Pascale heeft de wedstrijd gered en de jury heeft de wedstrijd doen mislukken!’ Volgens presentator Martijn Krabbé was Pieken Paultje op het moment van zijn interventie stiepelzat, maar naar eigen zeggen deed Jambers het alleen maar om ‘wat leven in de brouwerij te brengen’. Wie zijn wij om zo’n gerenommeerd tv-maker tegen te spreken? Dancing On Ice is even boeiend als gras zien groeien op een pas geverfde muur, zeker nu diegenen die schaatsen verwarren met wanhopig rechtop proberen blijven uit de wedstrijd zijn. De enige vraag die wij ons nog stellen: hoe slagen de makers er toch in om de uitzending op zondag, hoewel een halfuur korter, dubbel zo lang te laten lijken als die op zaterdag?

Steracteur, Sterartiest

*

Elke vrijdag, 21.20 – één

De titel is een fraai staaltje newspeak: het klinkt alsof je de verborgen zangtalenten van Robert De Niro zal mogen aanschouwen, terwijl je in werkelijkheid Billie uit FC De Kampioenen krijgt die Basket Case van Greenday in de vernieling helpt. De optredens in Steracteur, Sterartiest lijden vaak onder het euvel dat de performers wel meer overvalt als ze voor de camera staan: overacting. Roel Vanderstukken (Michiel uit Flikken, als u het wilt weten) deed tijdens Demasiado Corazon alsof hij eigenhandig het begrip ‘latin lover’ heeft uitgevonden. En Andrea Croonenberghs bracht I’ll Stand By You zo getormenteerd (u kunt het zich vast wel voorstellen: de ogen lichtjes gesloten, de vuist gebald, knik in de stem) dat wij er even aan dachten een therapeut te bellen. Maar misschien schatten we het verkeerd in, want de jury heeft nog geen enkel onvertogen woord laten vallen. En mensen als Geena Lisa, Eric Melaerts of Peter Koelewijn zouden hun collega’s toch wel durven te bekritiseren voor de ogen van Vlaanderen? Toch?

Door Stefaan Werbrouck