Alyam, alyam

Net zoals Robert J. Flaherty de moderniteit voor wilde zijn en uitstervende tradities vastlegde in films als Nanook of the North (1922) en Moana (1926), documenteert Ahmed El Maanouni in Alyam, alyam (1978) het traditionele Marokkaanse plattelandsleven dat onder het vooruitgangsoptimisme kreunt. Dat doet hij aan de hand van het verhaal van Abdelwahad. Nadat zijn vader is gestorven, verwacht zijn moeder dat hij brood op tafel brengt. Voor een hongerloon op de akker werken ziet hij niet zitten. Hij wil zoals vele anderen naar Frankrijk emigreren om daar geld te verdienen. Dat vindt moederlief, die tussen de vele gesprekken met hem door garen spint, melk karnt of brood bakt, niet oké. El Maanouni brengt alles liefdevol in beeld door middel van freeze-frames en statische, vaak onscherpe opnames die begeleid worden door geroddel of een voice-over. Een bijzonder tijdsdocument, u aangeboden door Cinematek en Martin Scorsese’s World Cinema Project.