HET HAD HELEMAAL ANDERS KUNNEN LOPEN. BEKENDE MEDEMENSEN VERTELLEN DEZE VAKANTIE OVER HET CARRIÈREPAD DAT ZICH AANVANKELIJK VOOR HEN UITSTREKTE. TOT HET PODIUM, HET SCHERM OF DE THEATERPLANKEN DAAR ANDERS OVER BESLISTEN. DEZE WEEK: ACTEUR EN DANSER SAM LOUWYCK.

‘Van kleinsaf ben ik gefascineerd door het vliegen. Je moet weten: mijn vader Lou was een echte vlieglegende, en ik ging dikwijls met hem mee. Heel speciale vent, mijn pa, en een rebel. Hij ging bijvoorbeeld met het vliegtuig illegaal de boot van Radio Mi Amigo bevoorraden, de piratenzender uit die tijd. Hij dropte pakketten met eten en platen op zee, die ze dan met de zodiac oppikten. Driedubbel ingepakte pakketten waren dat, want de helft van die platen brak natuurlijk wanneer ze die vanuit het vliegtuig naar beneden lieten.

‘Als piloot was hij heel compleet, met alle mogelijke skills. Hij is niet alleen stuntpiloot en instructeur geweest, maar ook privépiloot, van Ernst Happel bijvoorbeeld, de trainer van Club Brugge toen, en van Marvin Gaye hier in Oostende. Het was toen natuurlijk meer een cowboytijd dan nu, maar mijn vader was een heel betrouwbare piloot: ze wilden hem net omdát ze zoveel vertrouwen in hem hadden.

‘Toen ik in 1991 – fucking lang geleden – mijn legerdienst deed, wilde ik mijn vader een verrassing bezorgen: ik zou in september beginnen te vliegen. Zodat ik kon zeggen: hé papa, uw zoon is toch niet zo dwaas (lacht). Maar net voor ik hem dat zou zeggen, op 18 augustus 1991, is hij gecrasht.

‘Ik heb in mijn jeugd veel met mijn pa meegevlogen, maar omgekeerd heeft hij me nooit zien dansen. Dat was ook niet de bedoeling. Dat zou zoiets geweest zijn als aan een cowboy vragen om naar ballet te komen kijken.

‘Ik had toen ook helemaal geen plan in mijn hoofd om danser of acteur te worden. Eigenlijk is dat allemaal door mijn zus gekomen. Ik danste graag, en mijn zus zei: als je graag danser wordt, leer het dan. Ik dacht: a ja, ik ga dat leren! En ik heb er mijn beroep van gemaakt. (lacht) Zo simpel is het gegaan.

‘Maar ondanks het dansen en het acteren is de zin om te vliegen altijd gebleven. Alleen was het financieel niet mogelijk, tot nu. Na al die jaren heb ik een potje kunnen aanleggen om te leren vliegen. Tegenwoordig ga ik elk weekend dat ik tijd heb vliegen. Dan ga ik niet uit, want met een kater het vliegtuig instappen, da’s bullshit, hé, dat gaat niet. Vliegen wil ik echt totaal bewust meemaken, zodat ik er helemaal van kan genieten.

‘Als ik de lotto zou winnen en niet meer aan het financiële zou moeten denken, zou ik het acteren onmiddellijk inruilen voor het vliegen. No fucking doubt! Ik zou waarschijnlijk nog één keer om de tien jaar in een film meedoen, en voor de rest alleen maar vliegen. Maar vliegen kost geld, en acteren zorgt voor mijn inkomsten, snap je? Pas op, ik heb heel veel respect voor het acteren en het medium film: als ik dat doe, doe ik het dan ook heel verantwoordelijk en zo precies mogelijk.

‘Maar vliegen is anders: als ik kan vliegen, ben ik gelukkig, elke keer weer. Vanuit de lucht kijken maakt alles relatief, en daardoor krijg je een heel ander en heel gezond perspectief op het leven. Die grote hof waarin je drie uur aan het zwoegen en maaien was om hem toch maar proper te krijgen: vlieg daarover en je denkt: och, het is zo erg niet. En die gedachte dat je gebuur een grotere hof heeft: vlieg erover en je ziet dat dat ook zo erg niet is. Als je de wereld vanuit de lucht in perspectief ziet, vallen al die spanningen over die kleine dingen weg. De vrijheid die dat in je hoofd geeft: fantastisch, man! Eigenlijk is vliegen een ongelooflijke mentale loutering. En tegelijk moet je heel verantwoordelijk zijn.

‘Neen, geloof me: vliegen is een ge-wel-di-ge manier om in het leven te staan.’

VOLGENDE WEEK

SLONGS DIEVANONGS

door Geert Op de Beeck – foto Kaat Pype