Elke vrijdag, 20.35 – VTM
Alles Moet Weg drijft op een vondst die in veel vergaderkamers in Vlaanderen waarschijnlijk ‘geniaal’ wordt genoemd. Door de gemakken van de digitale televisie en de harddiskrecorders is de modale kijker steeds moeilijker aan te porren om de broodnodige boodschappen uit de reclameblokken tot zich te nemen. Dus brengen ze bij VTM, de zender waarvoor die boodschappen écht broodnodig zijn, een programma dat de mensen ertoe aanzet de reclame te doorstaan. Elke week gaat immers één iemand met de inhoud van een volledig reclameblok naar huis, op voorwaarde dat hij of zij in de dagen voor de uitzending voor de buis zat toen dat welbepaalde blok in de huiskamer werd gestraald en dat heeft laten weten met behulp van een sms’je.
De aanblik van de honderden mensen in het publiek, die een week lang trouw de reclame hadden uitgezeten in de hoop te kunnen meedoen – plus de gedachte dat er thuis nog duizenden anderen waren die niet door de preselectie waren geraakt – stemde me eerlijk gezegd droevig. Ook al omdat de kandidaten telkens als presentator Koen Wauters het woord ‘prijs’ in de mond nam in een daverend applaus ontstaken, alsof er op dat eigenste moment iemand een nieuwe keuken in hun nieuwe ‘ruime gezinswagen’ aan het laden was. Gewoon de gedachte dat er misschien iets te winnen valt, zorgt al voor euforie: laat de gouverneur van de Nationale Bank nu nog maar eens zeggen dat alle verhalen over dalende koopkracht fabeltjes zijn.
Als programma is Alles Moet Weg ook niet echt iets om vrolijk van te worden, want gevuld met onderbroekenlol die ik al een tijdje uitgestorven waande. Een van de populairste items is bijvoorbeeld Snelle Jongens, waarin Koen Wauters het samen met Walter Grootaers – die ik toch ook al even uitgestorven waande – het in een race opneemt tegen een ander BV-duo. De twee protagonisten moeten zich wel telkens verkleden: in de eerste aflevering kwamen ze als Romeinen in het strijdperk (wat Wauters ertoe bracht om Grootaers te begroeten met ‘ Ave Anus Grandus’), in de tweede kropen ze in de piepschuimen huid van Pamela Anderson en David Hasselhoff ten tijde van Baywatch. Ze moesten in een gammele 4×4 een parcours afleggen waarvan de finish lag op iets wat ‘de wilde wip’ werd genoemd. Dat zegt wellicht meer dan genoeg over alles wat eraan voorafging.
Alles Moet Weg is eigenlijk Debby & Nancy’s Happy Hour, maar dan zonder de geïnspireerde chaos, zonder de humor en zonder de lichte waanzin. Maar je kunt er wel een volledig reclameblok in winnen. Applaus!
Door Stefaan Werbrouck
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier