Vincent Byloo
Vincent Byloo Radiopresentator en voormalig medewerker Knack Focus

ZANGERES ZKT. VORM – Talent of geen talent: Alicia Keys is het spoor op haar vierde worp op spectaculaire wijze bijster geraakt.

The Element Of Freedom

Pop

RCA

Nu de kerstperiode in alle hevigheid is losgebarsten en we bijgevolg op uw mildheid en clementie mogen rekenen – ja, misschien zelfs op uw onversneden goedertierenheid – zullen we eens tot bekentenissen overgaan. Wij hebben Alicia Keys altijd al kunnen lijden. We zullen zelfs meer zeggen: op Songs In A Minor en The Diary Of Alicia Keys stonden een paar puike singles en het twee jaar oude As I Am vonden we, zélfs voor een stroperige R&B-plaat, van voor tot achter te genieten.

Dat ze handelde in dezelfde soul spirit als Marvin Gaye, schreven wij twee jaar geleden. Dat ze ook de funky dansbaarheid van Stevie Wonder bemeesterde. En dat ze dezelfde erotische vervoering kon opwekken als Erykah Badu en Sade. Wat een godsgruwelijke tegenvaller dus dat Alicia Keys die zorgvuldig opgebouwde credibility op haar vierde worp weer zomaar te grabbel gooit. Niks soul spirit. Nul dansbaarheid. En over die erotische vervoering zullen we maar helemáál zwijgen!

Goed, The Element Of Freedom volgt op een moeilijke periode waarin Keys onder meer met een depressie te kampen kreeg – een depressie die ze naar eigen zeggen met deze nieuwe, vierde plaat heeft proberen te beteugelen. Maar hard as it may be: voor wie aan dergelijke zelftherapie geen artistieke meerwaarde weet te verlenen, bestaat er al sinds mensenheugenis een valabel alternatief: een dagboek.

Helaas: het is een plaat geworden, en een behoorlijk middelmatige bovendien. Op het eerste gehoor klinkt ze minder klef dan haar voorganger – de strijkarrangementen op As I Am waren zo suikerzoet dat ze ronduit dodelijk waren voor diabetici. En op louter instrumentaal vlak is ze zelfs een pak avontuurlijker. Alleen komt er van al dat geëxperimenteer met synths en drumcomputers zelden een gedenkwaardige melodie. En la Keys zelf heeft nog nooit zo lijzig en monotoon gezongen als op haar vierde worp.

In Try Sleeping With A Broken Heart en Distance And Time zet ze het zozeer op een schmieren dat zelfs Whitney Houston er een sobere sopraan bij lijkt. This Bed en How It Feels To Fly horen dan weer bij het saaiste dat ze al op band heeft gepleurd. En Love Is Blind is niet alleen tekstueel de open deur die de clichétitel doet vermoeden, maar belandt ook muzikaal in de doodlopende straat der vergetelheid.

Gelukkig zijn er ook heuglijke uitzonderingen op die trieste regel. Single Doesn’t Mean A Thing is een aardige heupwieger. Put It In A Love Song, haar R&B-duet met Beyoncé, mag er ook best wezen. En Empire State Of Mind, de hit van Jay-Z waarvoor ze eerder dit jaar haar stem uitleende, wordt hier met succes vertimmerd tot een hupse pianoballad.

Maar net als de foto’s in het cd-boekje is dat slotoffensief too little too late om The Element Of Freedom nog van de middelmatigheid te redden.

DOWNLOAD

Doesn’t Mean Anything

Like The Sea

Empire State Of Mind (Part II)

Vincent Byloo

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content