Pin-ups

‘Een mooie jonge vrouw staat te vissen op het strand, en hups, net op het moment dat de fotograaf afdrukt, doet een zeebries haar rokje opwaaien. Wie had dat nu gedacht? Of een huiselijk tafereeltje: de meid haalt iets uit de koelkast, bukt zich wat diep voorover en daardoor komt haar slipje eventjes vanonder haar overgooier piepen. Záálig. Het is die ogenschijnlijke onschuld die mij boeit in oude pin-ups. Bijzonder grappig vind ik dat, zeker als je bedenkt dat tieners vijftig jaar geleden hun pap moesten koelen met pin-upplakboeken – de erotische tijdschriften uit die periode zijn erg braaf en staan vol mollige madammen met veel te veel kleren aan.’

‘Het heeft er altijd een beetje ingezeten. Ik herinner mij bijvoorbeeld nog dat ik in 1987 bijzonder opgewonden raakte van de videoclip van Boys van eendagsvlieg Sabrina. Die zat in het zwembad en op een gegeven moment ging haar bikini een beetje naar beneden. Maar alleen wie een video had, en de band op het juiste moment stilzette, kon echt goed zien wat niet gezien mocht worden. Op de speelplaats kon je daar een aardig sommetje voor opstrijken. Toch ben ik vooral gefascineerd door dingen uit de jaren 1950. Niet alleen pin-ups, maar ook vreemde schilderijen of andere afbeeldingen. Die stapelen zich op, en voor je het weet ben je een verzamelaar.’

‘Als ik een plaasteren beeldje van een pin-up uit die tijd tegenkom, dan koop ik het ook. Gegarandeerd. Maar ik doe er geen gekke dingen voor. Mijn aankopen zijn toevalstreffers. Alhoewel: ik weet waar ik zijn moet, ik kén ondertussen de winkels waar ik méér kansen heb om op een waardevol stuk te botsen. Dus onbewust ga ik er wel naar op zoek. Als ik bijvoorbeeld al eens naar New York moet, dan zoek ik op voorhand uit waar ze die spulletjes verkopen. Het beste winkeltje heb ik onlangs ontdekt in Parijs. De vrouwen die daar werken, lijken als twee druppels water op Bettie Page, de pin-up aller pin-ups. Je zou binnenwippen voor hen alleen. In dat soort speciaalzaken – je vindt ze vooral in de Verenigde Staten – worden de pin-ups echt tot een cultus verheven. Zo ver ben ik nog niet.’

‘Vorige week heb ik nog een keukenkast uit 1953 gekocht via e-bay. Waarom weet ik niet, maar er staat ondertussen wel al een beeldje op uit dezelfde periode. Geen vrouw deze keer, wel een varken. Ik ben net verhuisd en ik moet nog uitpakken, maar de rest van mijn collectie zal binnenkort overal een plaats krijgen. Ik hou wel van zo’n rariteitenkabinet. Mijn vriendin heeft er ook geen probleem mee. Ze heeft zelfs een ereplaats voor haar eigen favorieten. Bettie Page is uiteraard mijn lieveling. Ik heb zelfs onderleggers voor glazen waarop ze staat te blinken. Ik heb bij het inpakken even geaarzeld of ik ze zou houden, maar ik kreeg het niet over mijn hart om ze weg te gooien.’

‘Mensen moeten nu niet denken dat ik kinky ben. Het gaat om het grappige. Porno bijvoorbeeld zegt mij niets en ook de huidige generatie modellen laat mij koud. Laatst zag ik in de P-Magazine een foto van een bekende Vlaamse blondine, uiteraard op een Thais strand met bijhorende bikini. Pfffff. Doe mij dan maar Bettie Page in badpak tussen twee porseleinen tijgers.’

Acteur en dj Adriaan Van den Hoof presenteert elke vrijdag ‘Comedy Casino’ op Canvas.

Hannes Cattebeke