In het Breljaar mag er al eens aan ‘Belgium-bashing’ gedaan worden, vinden wij. Want wat er te bekijken viel in de laatste aflevering Achter de schermen van Miss Belgian Beauty was van zo’n enorme lelijkheid en idiotie dat wij even dachten te hallucineren. Het volstaat in feite een lukrake opsomming te geven van de zaken die zich daar ‘achter de schermen’ zonder een rimpel of cellulitiskuiltje ironie afspeelden, om de graad van surrealisme in dit land te kunnen meten. Met andere woorden: een bloemlezing.

Een zonnebankbruine vader trapt in vuil West-Vlaams de eerste open deur in: ‘Ze begint als eeiste an de finale ronde, en beter kunde nie beginn, hé.’ Al snel krijgen twee meisjes het met elkaar aan de stok, maar – hoera – de eerste tranen worden maar net vermeden wegens podiumverplichtingen. Tijdens een voorbereidende verbale test wedijveren de juryleden – allemaal mannen – met elkaar in schabouwelijk Nederlands, maar niemand komt in de buurt van presentator Ignace, wiens spraakgebrek (de drommel heeft nog nooit een r uitgesproken) zelfs de meest doorwinte-de boeddhist op stang zou jagen. In een vlaag van Belgische slavenmentaliteit wordt het enige meisje dat ervoor uitkomt dat ze wil winnen door de anderen geïsoleerd. Oneliners van zwaar kaliber, clichés van clichés worden gespuwd. Valse bescheidenheid heeft op tv nog nooit zo’n slijmspoor achtergelaten.

De dag voor de finale zijn de schoenen van Gwenda Galle gepikt. Er wordt net niet gehuild. Een onrustige nacht wordt opgefleurd door twee dronken studenten die de kandidates blijven lastigvallen. De organisatie heeft moeite met zoveel amateurisme – kuch. De avond zelf in het casino van Knokke: opvallen, scoren, en vooral niet afgaan. De hoge gasten zijn nitwits als Spillie, de Pfaffs, en een wezenloos voor zich uit starende Els Thibau. ‘Een meisje menstrueert 2400 dagen’, zegt een deerlijke deerne. ‘Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze veiligheid wil. Daarom vond ik de reclame van Always zo goed.’ Ziedaar het hoogtepunt van de verbale test. De familie en vriend van het wicht kunnen de emotie niet langer aan en pinken een traan weg. Gwenda Galle wreekt de vermeende dief van haar schoenen en hangt haar zwempak in een donker hoekje. De gerechtsdeurwaarder – altijd met een fout kapsel – doet zeer gewichtig. De publieksprijs is voor Gwenda Galle, hoewel de presentator het voortdurend over een ander meisje heeft: Gella Gwende. En ja: het volk joelt en tiert, fluit op de vingers, handen gaan voor het gezicht, worden ten hemel geworpen, vaders sturen hun zweetvlekken van onder hun oksels het publiek in, grootmoeders laten juichend hun overtollige vet onder hun armen zwabberen… Alles voor het volk.

Maar dan: de apotheose. Sofie wint! Ze huilt! Magalie verliest! Ze huilt ook! Haar tweelingzus troost haar! Ook zij huilt! ‘Ze heeft haar best gedaan’, begint ze filosofisch. Wij wilden het niet horen, doch zuslief was onverbiddelijk fatalistisch: ‘Maar het heeft niet mogen zijn.’ Kwaad opzet? Een andere kandidate wordt tiende! En huilt! Nu ja, iederéén huilt. Dat hoefde echt niet, want vanaf deze week gaat VTM ‘achter de schermen van Miss België’ voor nog meer verdriet van België.