Het schuim der natie. Vijf wandelende Belgenmoppen.

1 Leo Caerts

Eviva España ging meer dan 50 miljoen keer over de toonbank en componist Caerts mag met de hele familie nog altijd gratis op vakantie naar – jawel – Spanje, waar hij ereburger is. Detail: Caerts had ‘Eviva’ opgepikt uit een tekst over Paus Pius X, maar het bleek achteraf niet eens in het woordenboek Spaans te staan.

2 Louis Van Rijmenant

Pikte De Vogelkesdans van een anonieme accordeonist in een Zwitsers Hotel. Nadien beschuldigd van plagiaat, maar een Franse rechter oordeelde dat het nummer zo banaal was dat het niet in aanmerking kwam voor auteursrechten. Sloeg in de jaren 70 op de vlucht voor de fiscus, en ging op een zolderkamertje wonen.

3 Eddy Wally

‘Er komen veel Englishmans bij mij op de markt, die zeggen: ‘Eddy Wally, hauwdoejoedoe, joe laaik it hier in Belgium?‘ Ik zeg: ‘ Verri, verri faain.‘ En dan doen ze dikwijls een plaat van mij mee. Ik zeg: ‘ Joe understend me notting.‘ En dan zeggen ze: ‘O, Eddy Wally, de Belgian piepel understend notting of Elvis Presley en die laaiken ook Elvis.” ( Humo, 1995) Need we say more?

4 SandraKim

Won op haar dertiende als voorlopig enige Belgische het songfestival met J’aime la vie. Een goede popsong, maar het gejammer achteraf was er te veel aan. Fijne quote: ‘Ik ging dood van de zenuwen op dat grote podium. Toen ik moest zingen heb ik drie minuten aan een stuk, het hele nummer lang, winden gelaten. Iedereen bleef op een verdacht veilige afstand.’ (Sandra Kim op LaUne, 2004)

5 Plastic Bertrand

De eendagsvlieg der eendagsvliegen – al is ça plane pour moi op de redactie van Rolling Stone bijgezet in de vitrinekast met de honderd beste singles ooit, én al is het nummer aan een revival begonnen: Coca-Cola heeft er de rechten op gekocht om het te gebruiken voor een wereldwijde reclamecampagne.