Er bestaan anthologieseries die per seizoen van plot en personages wisselen, zoals Fargo en True Detective. Bij andere staat elke aflevering op zich, terwijl ze op de een of andere manier toch een geheel vormen. Uit die laatste categorie: vijf aanraders.
Alfred Hitchcock Presents (1955 – 1965)
Deze oerklassieker werd tien jaar lang in- en uitgeleid door de master of suspense, en was alleen al daarom van invloed op heel veel reeksen die zouden volgen. Hitch regisseerde zeventien van de 361 (!) episodes, en onder anderen Robert Altman en William Friedkin leerden er het vak. Natuurlijk waren niet alle afleveringen even goed, maar Alfred Hitchcock Presents duikt zestig jaar later nog altijd op in lijstjes van beste tv-series aller tijden.
The Twilight Zone (1959 – 1964)
Ontsproten aan de briljante geest van Rod Serling, die zijn op sciencefiction geënte moraliteiten net als Hitchock zelf kwam voorstellen. Serling was een pionier die al in de vroege sixties thema’s als racisme, oorlog en ongelijkheid aankaartte in schandalig entertainende episodes die nooit langer duurden dan strikt noodzakelijk. Kreeg vorig jaar nog een tamelijk zoutloze reboot van Jordan Peele (Get Out, Us).
Tales of the Unexpected (1979 – 1988)
Toen Eén nog BRT 1 heette en M. Night Shyamalan bij de miniemen speelde, was auteur Roald Dahl de onbetwiste meester van de onverwachte plotwending. De eerste twee reeksen van Tales of the Unexpected bestonden uit verfilmingen van zijn kortverhalen, en werden uiteraard door de flegmatieke Brit ingeleid, bij voorkeur in een massief eiken interieur. Heerlijke stuff.
Tales from the Crypt (1989 – 1996)
Anthologiereeksen hebben vaak een in het oog springende intro, maar dit is een echt pareltje. De pilootaflevering werd geregisseerd door Walter Hill (48 Hrs.), waarna onder anderen Robert Zemeckis (Back to the Future) en – niet schrikken! – Arnold Schwarzenegger een aflevering voor hun rekening namen. Omdat Tales from the Crypt door HBO werd geproduceerd, konden de makers zich meer bloed, bloot en frontale horror permitteren dan in die jaren op de gewone zenders was toegestaan.
Bloodride (2020)
Sinds deze maand staat op Netflix een Noorse anthologiereeks waarin de protagonisten van elke afzonderlijke aflevering zich in de intro aan boord van een en dezelfde bus bevinden. Bloodride, van dezelfde schrijver als de originele Maniac (u kent allicht de Netflix-remake van Cary Fukunaga) koppelt oubollige horror aan onnozele zwarte humor en bewijst dat het genre nog springlevend is. Dood aan de overkoepelende verhaallijn!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
