Deze week in Cinematek: Isao Takahata’s Grave of the Fireflies, de Carte Blanche van regisseur Tom Van Avermaet. Nét terug van Berlijn, waar hij de European Film Award voor beste kortfilm mocht ophalen voor zijn Dood van een schaduw.
TOM VAN AVERMAET:La Jetée, Eternal Sunshine of the Spotless Mind, Brazil, Edward Scissorhands, Memento: ik kan nooit kiezen als ze mij om één naam vragen. Uiteindelijk is het Grave of the Fireflies geworden, misschien wel de film die ik het vaakst aan andere mensen aanraad. Een lichtjes vergeten meesterwerk van de animatiefilm. Het komt van Studio Ghibli, waarvan regisseur Isao Takahata een van de oprichters is. De studio staat vooral bekend om de films van Hayao Miyazaki, de man achter Spirited Away, maar Grave of the Fireflies staat voor mij op dezelfde hoogte. Minstens. Alleen al om zijn openingszin: ‘September 21st 1945. That was the night I died.’ Het is geen fantasie-epos, maar een tragische antioorlogsfilm over twee kinderen, broer en zus, die na de vuurbombardementen op Kobe verloren lopen in de wereld – de Japanse kijk op de Tweede Wereldoorlog dus.
Dood van een schaduw gaat over een gestorven soldaat uit de Eerste Wereldoorlog. Mogen we enige verwantschap bespeuren?
VAN AVERMAET: Elke film die indruk maakt, beïnvloedt je. Maar ik zie niet meteen parallellen met Dood van een schaduw, neen. In de scriptfase heb ik samengewerkt met animatiefilmer Raoul Servais, maar verder kom ik niet.
Ik heb er wel al aan gedacht een liveactionbewerking van Grave of the Fireflies te maken, maar ik twijfel of het een goed idee is. Misschien is het net omdat je zoveel realisme en tragiek niet van anime verwacht dat het zo goed werkt: Grave of the Fireflies is een van de films die me het meest geraakt heeft. Ik herbekijk hem niet zo vaak, gewoon omdat ik er een week triest van ben. Er zijn ondertussen ook al twee liveactionfilms van gemaakt: misschien moet ik er als westerling maar gewoon afblijven.
Je bent net terug van Berlijn, waar Dood van een schaduw een European Film Award heeft gewonnen. Nóg maar eens een indrukwekkende bekroning.
VAN AVERMAET: Het blijft onwezenlijk. Ik heb in Berlijn Ennio Morricone gesproken: dat was wel iets. En Wim Wenders kwam zeggen dat hij het een goede film vond. ‘Je hebt je schaduw nog’, zei hij. Alleen al aan de preproductie van Dood van een schaduw heb ik drieënhalf jaar gewerkt: het blijft me verbazen hoe snel het daarna allemaal is gegaan.
Maar ik ben me ondertussen wel aan het focussen op iets nieuws: die eerste langspeler. Ik kan er weinig over zeggen, maar het wordt waarschijnlijk iets wat ik zelf schrijf. Ik denk aan een Engelstalige film. in het Nederlands blijf je toch beperkt tot louter Vlaanderen.
Hoe lukt het in de VS ondertussen?
VAN AVERMAET: Ik zit er bij CAA, een hoog aangeschreven agency – hetzelfde als Matthias Schoenaerts. Dat creëert wel wat mogelijkheden. Ik heb gehoord dat James Cameron en Darren Aronofsky de film gezien hebben en hem goed vonden: ik ben nu aan het kijken of het mogelijk is een mentorrelatie op te bouwen met een van die heren.
Mja, het laatste jaar: ik denk dat ik nog moet beseffen wat er allemaal gebeurd is. (lacht)
HANS BOFFEL & GEERT ZAGERS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
