VOOR DE EEUWIGHEID – Fellini brengt in Satyricon en Roma een eerbetoon aan zowel het antieke als moderne Rome.
Piet Goethals
1 Federico Fellini
It, 1972
Homescreen / dvd
Film: –
Extra’s: *
2 Federico Fellini
It, 1969
Homescreen / dvd
Film: *
Extra’s: – Nadat hij de goegemeente schoffeerde en een wereldster werd met zijn kroniek over het najagen van lust en leegte in La dolce vita (1960), liet Fellini zijn fantasie en dromen de vrije loop in het meesterlijke 8 oe (1963) en Giulietta degli spiriti (1965). Zijn volgende prent werd een eigengereide adaptatie van Petronius’ schelmenroman Satyricon.
Het losjes gestructureerde verhaal over de twee boezemvrienden en minnaars Encolpio en Ascilto, die met hun seksslaafje Gitone plezier, drift en potentie najagen ten tijde van keizer Nero, ligt in het verlengde van La dolce vita. Eenzelfde jacht naar vluchtig en oppervlakkig plezier tekent zowel de mens uit het antieke Rome van Satyricon als het zogenaamd meer gecultiveerde individu uit La dolce vita. Uiteindelijk struikelt hij over zijn eigen nietigheid. Deze onbeduidendheid, en de absurditeit van het leven, worden het best geïllustreerd in de scène met Encolpio en Ascilto in een labyrintische toren van Babel. De expressionistische vormgeving staat ten dienste van een fantasmagorische trip vol dreiging en mismaakten. Het is een scène die vaak werd gekopieerd, maar nooit geëvenaard.
Dit waanzinnige doolhof, een surrealistisch bordeel, is typerend voor Fellini’s stijl en thematiek. De menselijke ontaarding, die hij als een groot circus voorstelt, wordt hier in al zijn facetten getoond. Satyricon is een aaneenrijging van hallucinante droombeelden en nachtmerries. Dat het om eigen perverse droombeelden gaat, onderstreept de regisseur in de volledige titel: Fellini’s Satyricon.
Fellini – Roma draagt eenzelfde stempel. Roma is een impressionistisch gedicht over het heden en verleden van de Italiaanse metropool. De vergankelijkheid van mens en cultuur en het verglijden van de tijd worden treffend geïllustreerd in een scène waarin archeologen kostbare fresco’s voor hun neus zien verteren door het contact met zuurstof. De hoer – een van Fellini’s archetypes – dwingt in Roma respect af. De regisseur filmt het bordeelbezoek als een plechtstatig ritueel, dat schril contrasteert met de exuberante modeshow van de clerus die erop volgt. Deze satirische show is een parodie op de rijkdom, vercommercialisering en corruptie van de kerk. Het heiligschennend schouwspel, het moment suprême van de film, werd Fellini niet in dank afgenomen.
PIET GOETHALS
FOCUS TRAKTEERT
WWW.KNACKFOCUS.BE
Win 5 dvd’s van Roma en 5 dvd’s van Satyricon. Zie pagina 8.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
