What the fuck is ‘Nyad’?

De bekendmaking van de Oscarnominaties lieten ons met een groot vraagteken achter. Uit daaropvolgend onderzoek blijkt dat de onbekende film Nyad controversiëler is dan gedacht. Een klein beetje.

Gisteren werd er bekendgemaakt welke films in maart kans maken om een Oscarbeeldje te winnen. Naar goede gewoonte zorgde dat onder filmliefhebbers weer voor een hoop vragen. Hoe is het mogelijk dat Margot Robbie en Greta Gerwig allebei niet genomineerd zijn voor hun werk aan Barbie? Verdiende Charles Melton echt geen erkenning voor zijn bijrol in May December? Wat heeft Frankrijk bezield om niet Anatomie D’une Chute, maar La passion de Dodin Bouffant in te sturen als ‘beste internationale film’ waardoor ze nu een winst in die categorie volledig mislopen?

Ook ik geraakte verward toen ik de lijst met nominaties overliep, maar niet per se vanwege bovenstaande anomalieën. Voor mij was er nog één veel groter vraagteken dat boven alle andere uittorende.

What the fuck is Nyad?

Ter verduidelijking: er bestaat een film genaamd Nyad en die maakt kans op twee Oscars. Annette Benning is genomineerd in de categorie ‘beste vrouwelijke hoofdrol’, en Jodie Foster kreeg een nominatie voor haar bijrol.

Mijn verbazing komt voort uit het feit dat er een film in de Oscarlijst stond waar ik werkelijk nog nooit van gehoord had. Niet alleen beschouw ik mezelf best wel als een grote cinefiel die mee is met wat er leeft, het is ook gewoon mijn job om op de hoogte te zijn van dit soort dingen. Aanvankelijk dacht ik dat het aan mij lag, want een snelle google leert me dat Nyad een biopic over een zwemster is. Ik heb niets met sportfilms, noch met biopics, dus eerst dacht ik dat het een logisch hiaat in mijn eigen kennis was. Een rondvraag onder mijn cinefiele vrienden leert me echter dat werkelijk niemand al van deze film had gehoord.

Nu hebben de Oscars wel een geschiedenis met films die een vierletterwoord als titel hebben en volledig uit het niets lijken te komen. In 2022 ging de prijs naar het melodramatische CODA (voluit: children of deaf adults), een film waar ik ook nog nooit van gehoord had totdat hij plots in de prijzen viel. Misschien dacht ik daarom ook eerst dat Nyad een afkorting was. Mocht u tot nu ook in die waan leven: nee, Nyad is gewoon de achternaam van het hoofdpersonage Diana Nyad.

Waarom Diana Nyad een biopic verdiend heeft? In 2013 gooide deze zwemster hoge ogen door op 64-jarige leeftijd van Cuba naar Florida te zwemmen. Een zwemtocht van maar liefst 53 uur, die extra megalomaan lijkt als je beseft dat Nyad die zonder haaienkooi zwom en zich zo dus in gevaarlijke wateren begaf. Afgaand op de trailer is Nyad het soort inspirerende biopic waarvoor de Oscars altijd in zwijm vallen, dus met die kennis zijn de nominaties voor deze onbekende film al iets minder verrassend.

Als u nu een geeuw niet kan onderdrukken, dan neem ik u dat niet kwalijk. Een iets minder snelle google leert echter dat er onder het wateroppervlak een iets spannender verhaal verscholen ligt. Nyad is gebaseerd op Find a Way, een boek dat Diana Nyad in 2015 zelf schreef over haar prestatie. Daarom ziet het ernaar uit dat de film kritiekloos op de loftrompet van de zwemster blaast. Net dankzij de aandacht die de film blijkbaar toch kreeg, werd haar prestatie in vraag gesteld. Het Guinness Book of World Records trok het record dat ze met haar zwemtocht neerzette formeel in, omdat er een gebrek was aan onafhankelijke waarnemers. Daarnaast blijkt ze een geschiedenis te hebben waarin ze haar eigen prestaties altijd als gunstiger voorstelde dan ze effectief waren, iets waar marathonzwemmer Daniel Slosberg haar voor beschuldigde. Vorig jaar gaf Nyad in de Los Angeles Times toe dat ze zich hiervoor schaamde, dus de beschuldigingen lijken op z’n minst deels te kloppen. Onder zwemmers heerst er dan ook verontwaardiging rond deze film.

Toen de Oscarnominaties werden aangekondigd, had ik nog nooit van Nyad gehoord. Nog geen 24 uur later ben ik plots geïnvesteerd in drama in de zwemmerswereld waar ik voordien nog nooit gehoord had.

Ben ik daardoor ook effectief geïnteresseerd in de film? Niet echt, en ik denk ook niet dat ik in maart slaap ga laten om te zien of Nyad een nominatie weet te verzilveren. De nominaties voor een film waar niemand over gehoord heeft, tonen voor mij vooral weer de futiliteit van dit soort awardshows aan. Maar als deze biopic effectief een beeldje wint, kijk ik alvast weer uit naar het discours onder cinefielen én zwemmers over Nyad. Zo beleef ik toch een beetje plezier aan deze film.