Alles wat u moet weten over Mel Gibsons The Professor and the Madman en waarom hij er liever geen promocampagne voor wil.
De feiten
Toen Mel Gibson in 1998 de filmrechten van The Professor and the Madmankocht, was hij nog een graag geziene Hollywoodkanjer. Sinsdien is hij uitgespuwd, wegens antisemitisme, partnergeweld, racisme en seksisme, en uiteindelijk weer omarmd door de droomfabriek. Maar dat is niet zozeer de reden waarom het zo lang heeft geduurd voor de film er kwam.
The Professor and the Madman, naar het non-fictieboek The Surgeon of Crowthorne: A Tale of Murder, Madness and the Love of Words van Simon Winchester, gaat over het tot stand komen van het Oxford English Dictionary. Wie het verhaal kent, begrijpt waarom Gibson koste wat het kost de rechten wilde. Halverwege de negentiende eeuw krijgt professor James Murray (Gibson in de film) de helse taak om de eerste editie van dat woordenboek samen te stellen. Licht wanhopig roept hij burgers op om woorden in te sturen. Ene William Chester Minor (Sean Penn), die wegens moord in een instelling verblijft, stuurt er tienduizend op. Waarna zich een bijzondere vriendschap tussen beide heren ontwikkelt. Tel daarbij gewichtig Engels taalgebruik, een verboden liefde en een stevige dosis tragedie en je krijgt een Oscar-vriendelijk kostuumdrama. Of dat zou toch moeten.
De film leek al jaren gedoemd. In cast en crew was het een komen en gaan van sterren. Onder meer Dustin Hofmann en Robin Williams zouden ooit de hoofdrollen vertolken. Luc Besson zou regisseren. Na bijna twintig jaar estafette nam uiteindelijk Farhad Safinia, Gibsons voormalige regieassistent, het stokje over. In 2016 ging de productie eindelijk van start, maar al snel liep het opnieuw mis en raakten Gibson en co. verwikkeld in juridisch getouwtrek met Voltage Pictures. Die productiemaatschappij zou hen belet hebben om in Oxford te filmen – niet onbelangrijk voor een verhaal dat zich in Oxford afspeelt – contracten niet hebben nageleefd en zonder toestemming een eigen versie aan mogelijke kopers hebben getoond. Het resultaat: Gibson die de film openlijk een mislukking noemt, een regisseur die uit schaamte enkel onder het pseudoniem P.B. Shemran vermeld wil worden, een gelimiteerde release (in ons land vanaf deze week) zonder promocampagne en een film die haast niemand zal zien. Of dat is alleszins wat Gibson hoopt.
De trivia
– Mel Gibson, Dustin Hoffman, Sean Penn én Luc Besson op een en dezelfde affiche leek ons in MeToo-tijden sowieso al niet het beste plan.
– Wanneer Murrays vrouw hem verwijt samen te werken met een m oordenaar, antwoordt hij: ‘Moet ik dan de moraliteit van elke vrijwilliger in twijfel trekken? De ene slaat kinderen, de andere zit aan de whisky en een derde speelt vals bij zijn kruiswoordraadsel.’ Beetje pijnlijk.
De vijf grootste obstakels voor The Professor and the Madman
Mel Gibson
Het is moeilijk om de film los te koppelen van Gibsons privéleven. Zeker wanneer zijn personage dingen zegt als: ‘Waar ben je zo bang voor? Dat een slechte man kan worden verlost? Is dat dan niet waarin we geloven, wat we onze kinderen iedere avond toefluisteren, waar we voor bidden? Vergiffenis?’
Sean Penn
Penn nam het Madman-gedeelte uit de titel net iets te letterlijk en levert zo’n uitzinnige acteerprestatie af dat zelfs Nicolas Cage met zijn mond vol tanden zou staan.
De baarden
Een van de dingen waar Voltage Pictures blijkbaar een punt van maakte: de baarden van Penn en Gibson zouden te hard op elkaar lijken. Vinden wij grappig.
De fouten
Dat een film over Oxford in Dublin is gedraaid, tot daaraan toe. Maar het wordt pas echt verwarrend wanneer de film duidelijk tijdsprongen maakt en bepaalde personages zichtbaar ouder worden, terwijl de kinderen exact even oud blijven.
Het liefdesverhaal
Aangezien een kostuumdrama geen kostuumdrama is zonder de nodige romantiek, worden Minor en de weduwe van zijn slachtoffer verliefd. Historisch incorrect, maar ach!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
