Vijf gruwelijke verhalen achter Disneysprookjes
We hebben allemaal wel een favoriete Disneyfilm, maar vele films van het Huis van de Muis zijn geïnspireerd door de meest gruwelijke verhalen.
- Jungle Book
Schattig die pratende beestjes? Geinig hoe ze allemaal hun eigen lijfliedje hebben? De oorspronkelijke verhalenreeks van Rudyard Kipling is heel wat minder schattig of geinig. Mowgli keert terug naar de mensheid en leeft er niet lang en gelukkig langs zijn nieuwe hartsvriendinnetje. Mowgli wordt verstoten door de mensen en keert terug met Bagheera en co om iedereen de keel over te bijten. Wat je van beren leren kan, indeed.
- De kleine zeemeermin
In Hans Christian Andersens versie wil Ariel even graag als in de adaptatie van Disney trouwen met haar prins, maar in het Deense verhaal liep het even anders. Ariel sluit een deal met een zeeheks, spoelt aan met haar gespleten staart en ondergaat helse pijnen. De prins vindt dat eigenlijk wel grappig en neemt haar mee om voor hem te dansen. Terwijl ze pijn heeft. En hij sowieso met een andere vrouw ging trouwen. Ariel moet hem nochtans kost wat kost overtuigen. Dat blijkt vrij moeilijk zonder stem. Haar weinig benijdenswaardige lot? Ze verandert in zeeschuim.
- Pocahontas
Pocahontas heeft echt bestaan. John Smith ook. Ze heeft hem waarschijnlijk ook gered van executie. Daar stopt het dan zowat. In werkelijkheid was ze jonger dan een puber, was er geen sprake van een romance en werd ze later door de Britten gegijzeld. Ze belandt uiteindelijk in Engeland waar ze in een gedwongen huwelijk stapt met John Rolfe en opgevoerd wordt als een ‘beschaafde wilde’. Ze sterft nog voor haar 25e. Oh ja, ze kon ook niet praten met wasberen.
- De Klokkenluider van de Notre Dame
Disney baseerde zich voor één van hun minder lichtzinnige films op Notre-Dame de Paris van Victor Hugo. Die is wel nog tien keer zo luguber. Die koene, blonde ridder bijvoorbeeld? Slaapt met alles wat beweegt. Hij kan zich Esmeralda’s naam niet eens herinnneren. Frollo probeert hem hoe dan ook te vermoorden, beschuldigt Esmeralda van de moordpoging en die wordt na verschillende hoopgevende reddingsacties doodleuk opgehangen op het stadsplein. En Quasimodo? Die kruipt bij Esmeralda in het graf en na wat necrofilie sterft hij een hongersdood. Die pratende standbeelden hadden de zaak misschien wat kunnen opfleuren?
- Hercules
De oorspronkelijke Griekse mythe is, zoals alle Griekse mythes, één groot gruwelverhaal zonder winnaars. Ooit al eens afgevraagd waarom Herc die twaalf werken moest voltooien? Hij was het product van een buitenechtelijke affaire van oppergod Zeus. Bijgevolg is de afkeer van vrouwlief Hera zo groot dat die zijn leven in een hel verandert. Onze gespierde vriend slaat helemaal door en slacht zijn vrouw en kinderen één voor één af. Die twaalf werken waren dus een straf van de goden. En Disney de schuld maar op die arme Hades steken. (JVDV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier