U vindt videocalls met uw collega’s al akelig? Wacht dan tot u lockdownhit ‘Host’ hebt gezien

Dave Mestdach
Dave Mestdach Chef film van Knack Focus

U vindt videocalls met uw collega’s al akelig? Wacht dan tot u Host hebt gezien, een bovennatuurlijke chiller die zich volledig afspeelt achter de laptop. Rob Savage over zijn uit de hand gelopen Twittergrap. ‘Het is goed om één keer te scoren op de rug van corona, maar geef me nu maar snel weer het oude normaal.’

Precies een jaar geleden ging ook Engeland volledig in lockdown, en dus werden videocalls ook daar plots de enige manier om contact te houden. Alsof dat nog niet naar genoeg was, besloot indiefilmer Rob Savage er nog een schepje lockdownhorror bovenop te doen. Tijdens een Zoomsessie met vrienden beweerde hij geluiden op zolder te horen, waarna hij een keukenmes greep en de trap opging, terwijl zijn buddy’s angstvallig toekeken vanachter hun laptop. Uiteindelijk zagen ze tot hun horreur hoe Savage plots werd aangevallen door een monster, weliswaar een creatuur dat de jonge Britse doe-het-zelffilmer uit de Spaanse horrorfilm REC had geleend en in zijn eigen videofootage gemonteerd.

Toen mijn keukendeur tijdens een seance dichtsloeg, dacht ik even dat geesten echt bestaan. Het bleek gewoon te tochten in mijn keuken.

Savage zette zijn goed getimede en behoorlijk akelige grap op Twitter, waarop het filmpje al snel viraal ging. Het Zoomconcept leende zich perfect tot een horrorfilm, zo besefte hij, en dus besloot hij om er dan maar een heuse langspeelfilm van te maken. Het resultaat van zijn huisvlijt heet Host, een in nauwelijks drie maanden tijd ineengeflanste no-budgetfilm die perfect de kwaadaardige coronatijdgeest vat. Daarnaast is het een gemene, verrassend efficiënte chiller van 57 minuten, waarin je ziet hoe zes vrienden een seance houden via Zoom, die evenwel al snel uit de hand loopt als blijkt dat ze effectief een geest tot leven hebben gewekt.

U vindt videocalls met uw collega's al akelig? Wacht dan tot u lockdownhit 'Host' hebt gezien

‘Tijdens de opnames heb ik geen van de acteurs, die allemaal vrienden van me zijn, in levenden lijve gezien’, bekent Savage, die aan die ene tweet uiteindelijk een contract met Blumhouse overhield. U weet wel: de Amerikaanse horrorfabriek die eerder Get Out, The Purge, Happy Death Day en ander lucratief genrespul produceerde. ‘Door de coronamaatregelen verliep alles via Zoom. Niemand heeft zijn huis verlaten, behalve onze stuntmannen die bij twee van de acteurs zijn langsgeweest, al hebben ook zij anderhalve meter afstand moeten houden. Ik regisseerde mijn acteurs vanachter mijn laptop, schoot alles met mijn iPhone, en vervolgens heb ik de scènes gemonteerd in mijn studio en er daarna special effects aan toegevoegd. Ik had nooit gedacht dat je binnen al die beperkingen een langspeelfilm zou kunnen maken, omdat in horror alles draait om timing en precisie. Zit je er een halve seconde of een halve schaduw naast, dan is het niet langer eng maar gewoon ridicuul. Toch bleek het te werken.’

Die Zoomgrap die je eerst uithaalde met je vrienden: was dat een test om te zien of er misschien een film in zat?

Rob Savage: Echt niet. Het was gewoon een grap uit verveling, aangezien er tijdens de lockdown geen bal te beleven viel. Ik werd misselijk van al die happy hours via Zoom. Maar eens die tweet viraal ging, kreeg ik meteen telefoontjes van productiefirma’s die me vroegen of ik geen ideeën voor een langere versie had. Uiteraard loog ik en zei ik ’tuurlijk wel’. (lacht) Vervolgens heb ik snel wat dingen verzonnen en mijn vrienden opnieuw samengeroepen. Nauwelijks vier maanden later, in augustus vorig jaar, kwam Host uit in het Verenigd Koninkrijk. In de bioscopen, maar ook als video-on-demand.

U vindt videocalls met uw collega's al akelig? Wacht dan tot u lockdownhit 'Host' hebt gezien

Dat laatste bleek een slimme zet, aangezien veel mensen tegenwoordig gedwongen hun leven online leiden.

Savage: Als horrorfilmer ga ik altijd op zoek naar verrassende insteken. Waar voelen mensen zich tegenwoordig wél nog veilig? Precies: in hun eigen huis. Achter hun laptop. Dat idee wilde ik op zijn kop zetten. In Host schuilt het gevaar niet in de buitenwereld, maar in je eigen keuken en slaapkamer. Het virus zit in huis, al neemt het hier de vorm aan van een geest die duidelijk nog kwader wordt dan ik van al die vreselijke happy hours via Zoom. (lacht) Host was mijn anker tijdens de lockdown. Had ik dat project niet gehad, dan was ik dolgedraaid. Of failliet gegaan, want alle plannen die ik had voor 2020, waaronder een grote tv-productie, vielen plots in het water.

De geest wordt in Host opgeroepen tijdens een onlineseance. Heb je daar ervaring mee?

Savage: Een vorig horrorproject ging ook al over geesten oproepen. Toen ik daar research voor deed, ben ik bevriend geraakt met verschillende spiritisten, en ben ik ook een half jaar lid geweest van een spiritistisch genootschap. Elke week hielden we seances en probeerden we contact met de doden te leggen. Niet dat ik in geesten geloof, maar ik geloof wel dat seances helend kunnen werken, ook al is het fantasie. Die wereld is ook een stuk ernstiger dan hoe hij doorgaans in Hollywoodfilms wordt voorgesteld. Het is trouwens mijn medium dat de voorzet gaf voor Host. Ik vroeg haar hoe zij seances hielden tijdens de lockdown, en ze antwoordde: ‘Gewoon, via Zoom.’ We hebben er als repetitie ook eentje gehouden met de acteurs en toen het mijn beurt was en ik moest roepen ‘geest, geef me een teken’, sloeg mijn keukendeur plots dicht. Ik zweer het je: ik heb toen minstens tien seconden lang geloofd dat geesten echt bestaan. Daarna wist ik dat het tocht in mijn keuken. (lacht)

U vindt videocalls met uw collega's al akelig? Wacht dan tot u lockdownhit 'Host' hebt gezien

Je noemt jezelf een horrorfilmer. Hoe is dat zo gegroeid?

Savage: Als kind zag ik met mijn vader Apocalypse Now in de bioscoop, en die film heeft me de ogen geopend. Hij deed me begrijpen dat cinema, in tegenstelling tot tv, niet draait om plot maar om visie, ruimte en ritme. Je moet cinema niet enkel zien maar ook voelen. Toen ik dat besefte, ben ik echt een cinefiel geworden, en bleken horrorfilms me het meest te boeien, omdat horror cinematografisch een van de puurste genres is. Alles draait om beweging, beeld en geluid, en om de wil je daaraan over te geven, veel meer dan in drama’s of komedies. Ik wil plastisch communiceren met de kijker, niet zozeer intellectueel, en met zijn eenvoudige set-up is Host daar heel geschikt voor.

Host zit in de traditie van found-footagefilms als The Blair Witch Project, Unfriended en Paranormal Activity. Of had je een ander referentiekader?

Savage:Host zou niet bestaan hebben zonder The Blair Witch Project en het succes van die film. Ik heb die found-footagefilms ook allemaal herbekeken om inspiratie op te doen, maar wat het meest als voorbeeld diende was Ghostwatch uit 1992. Dat was een fake live-uitzending van de BBC op Halloween waarin men zei dat men camera’s had geplaatst in een huis dat echt behekst was. Het was zo goed gedaan, met reporters ter plekke, dat veel kijkers geloofden dat ze getuige van iets bovennatuurlijks waren. Ik denk dat het de BBC-uitzending is die de meeste kijkersklachten ooit gekregen heeft, en de meeste hartaanvallen heeft veroorzaakt. (lacht)

U vindt videocalls met uw collega's al akelig? Wacht dan tot u lockdownhit 'Host' hebt gezien

Ik heb altijd al iets willen maken waarin de lijn tussen fantasie en realiteit vervaagt. We kunnen mensen natuurlijk niet wijsmaken dat ze naar iets kijken dat écht is, maar als ze Host thuis streamen op hun computer, en ze zien de personages net als zichzelf achter hun laptop zitten, hoop ik hen toch heel even aan het twijfelen te brengen wanneer ze plots een raar geluid horen. Het huidige klimaat, met de lockdowns, het gebrek aan menselijk contact en alle angsten die daaruit voortvloeien, werkt die suspension of disbelief ook in de hand. Al hoop ik wel dat het bij deze ene film en dit ene jaar blijft. Het is goed om één keer te scoren op de rug van corona, maar geef me nu maar snel weer het oude normaal. En bioscopen waar je naartoe kunt, want daar komt cinema nog altijd het best tot zijn recht.

Host was een VOD-hit in de UK en de States, en dat is blijkbaar ook Blumhouse niet ontgaan?

Savage: Klopt. Jason Blum vond Host geweldig, en hij heeft me een contract voor drie films aangeboden. Ik krijg ook totale artistieke controle, wat past bij zijn lowbudgetaanpak waarin de filmmaker centraal staat, een ethos waar ik ook zelf voor sta. Dat vertrouwen miste ik bij de andere voorstellen die ik kreeg, hoewel daar ook Hollywoodstudio’s bij zaten. De eerste Blumhouse-film heb ik inmiddels gedraaid, tussen de twee lockdowns in met de crew van Host, en die ben ik nu aan het afwerken. Zo zie je maar hoe snel het kan gaan. Je lanceert een grap op Twitter en bam: een jaar later ben je plots the new kid in town.

Host

Te zien via Sooner, MyLum, Dalton en Proximus.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

U vindt videocalls met uw collega's al akelig? Wacht dan tot u lockdownhit 'Host' hebt gezien

Rob Savage

29-jarige filmmaker uit Shrewsbury, Verenigd Koninkrijk.

Is amper 17 wanneer hij zijn eerste langspeelfilm schrijft, regisseert, filmt, monteert en produceert: Strings (2010), een romance over twee uitwisselingsstudenten in Duitsland. Budget: 3000 pond.

Gespecialiseerd in lowbudgethorror en sciencefiction.

Deed de voorbije jaren vooral tv-werk voor Channel 4, FX en Sky, waarvoor hij drie episodes van de peplumserie Britannia regisseerde.

Zijn lockdownhit Host leverde hem een contract van drie films op bij Blumhouse, het Amerikaanse horrorhuis achter onder meer Paranormal Activity, Get Out en The Purge.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content