The Survival of the Leo: zes films waarvoor Leonardo DiCaprio tot het uiterste ging

Leo will get that Oscar. Or he will die trying. In Alejandro González Iñárritu’s The Revenant krijgt Leonardo DiCaprio het aan de stok met indianen, worstelt hij met een beer, kruipt hij in een karkas en sleept hij zich in vriestemperaturen richting de Oscarnominatie die – ook al kost het ons onze favoriete running gag van dit filmtijdperk – wel eens verzilverd zou mogen worden. Maar het is niet de eerste keer in zijn carrière dat DiCaprio het onderste uit de kan haalt voor een rol. Zes voorbeelden.

Nadat hij het script van Hocus Pocus weigerde, vertolkte een jonge DiCaprio in What’s Eating Gilbert Grape de rol van Arnie, een jongen met een mentale beperking en het kleine broertje van de excentrieke Johnny Depp. Het duo DiCaprio en Depp overtuigde iedereen. Al moet de sfeer op de set zelf een stuk killer geweest zijn. Meer dan twintig jaar later gaf Johnny Depp aan NME toe dat hij tijdens de opnames van What’s Eating Gilbert Grape? niet helemaal spoorde, en dat hij de jonge DiCaprio ‘mishandelde’. Geen nood, het bleef bij onschuldige kwajongensstreken, genre Leo uitdagen om een rotte augurk te eten.

Desondanks verscheen DiCaprio telkens goed voorbereid op de set. Zo bracht hij bij wijze van research dagen door met geestelijk gehandicapte kinderen en weigerde hij zich te wassen op de set gedurende de periode waarin zijn personage bang is voor water.

Zelfs Johnny Depp was onder de indruk van zoveel inzet: ‘De waarheid is dat ik enorm veel respect heb voor Leo, hij is een harde werker.’

Ook voor latere vertolkingen zal DiCaprio grondig zijn huiswerk blijven doen. Om zijn rol van gestoord vliegtuigmagnaat Howard Hughes in The Aviator (2004) te doorgronden, bestudeerde hij bijvoorbeeld mensen die leven met een obsessief-compulsieve stoornis en ging hij in de leer bij wereldautoriteit Jeffrey Schwartz.

Je kan er niet om heen: dit is de rol waarvoor Leonardo DiCaprio herinnerd zal worden. Altijd zal hij onze Jack Dawson blijven, de koning van de wereld op het schijnbaar onzinkbare schip. Samen met zijn rol in de ninetiesversie van het Shakespeare-drama Romeo + Juliet (Baz Luhrmann) betekende deze film DiCaprio’s doorbraak als internationale superster.

Dat gebeurde niet zonder slag of stoot. De uren in het ijskoude water bezorgden Titanic-tegenspeelster Kate Winslet bijvoorbeeld een longontsteking. Toch was het niet het water dat DiCaprio de das omdeed. De scène waarin hij een houten bank uit de wand rukt om de gebarricadeerde deur richting eersteklasdek te rammen, werd de dooddoener. De schouder van DiCaprio schoot uit de kom. Auw. Wat een tieneridool lijden kan.

Een knullige kano deed wat een replica van een luxecruiseship niet kon: Leonardo DiCaprio kopje onder dwingen. Oh ironie.

Het gebeurde tijdens de opnames van The Beach, over een niet zo idyllische commune op een niet zo paradijselijk eiland. DiCaprio peddelde lustig voor de kust van het Thaise Ko Phi Phi Eiland toen het water plots onvoorspelbaar werd. Verschillende crewleden, onder wie regisseur Danny Boyle, raakten in paniek. Maar Leo, dobberend in de slaande golven en omringd door geagiteerde kwallen, wist zijn collega’s te kalmeren en werd uiteindelijk geholpen door vier veiligheidsjachten.

De productieschade van het ongeval werd geraamd op enkele tienduizenden dollars – camera’s zijn naar het schijnt niet zo waterresistent. Pijnlijk, want The Beach werd een commerciële flop en critici schreven de prent genadeloos af.

Dat DiCaprio zo succesvol de overgang van tieneridool naar serieuze acteur kon maken, heeft veel te maken met regisseur Martin Scorsese, zijn mentor. Na The Beach – de film die hem op de kaart zette als meer dan een internationale posterjongen – verdween DiCaprio enige tijd uit de schijnwerpers, om later weer op te duiken in de hoofdrol van enkele van Marty’s films, zoals Gangs of New York.

In een interview met de Screen Actors Guild deed Leonardo DiCaprio uit de doeken dat hij acteur Daniel Day-Lewis heeft overtuigd om mee te spelen in de gangsterprent. Nadat hij hem eindelijk overhaald had, brak DiCaprio de neus van Day-Lewis tijdens een vechtscène. Nee, zichzelf bracht hij daarmee niet in gevaar, ware het niet dat Scorsese én DiCaprio later in hun loon moesten snoeien om de kosten van de film te kunnen drukken.

In zijn eerste schurkenrol sinds The Man In The Iron Mask uit 1998 geeft Leonardo DiCaprio meteen het allerbeste van zichzelf. In een beklijvende scène die u zich vast nog zult herinneren, slaat een hevig discussiërende DiCaprio met zijn hand op de tafel. De acteur spietst daarbij per ongeluk zijn handpalm aan een verdwaalde glasscherf. Kan gebeuren, maar terwijl het bloed uit de wonde gutst, blijft DiCaprio wél in zijn rol en blijven de camera’s draaien. Na het filmen van de scène ontvangt Leo een staande ovatie van cast en crew, waarna hij in allerijl verzorgd moet worden. De performance levert hem een litteken op, maar geen Oscarnominatie.

De hoeveelheid drugs en scheldwoorden loopt ongeveer evenredig in The Wolf Of Wall Street. De cocaïne werd gemaakt van platgestampte vitamine B-pillen die Leo opsnoof. Misschien was het die gezonde high die de acteur inspireerde om één van de meest beruchte scènes te improviseren: het moment waarop een onder invloed zijnde Jordan Belfort, Leonardo DiCaprio’s personage, in zijn sportwagen probeert te kruipen. Leo hield er wel een ernstig bezeerde rug aan over.