Spek naar uw bek: vijftien tips voor Film Fest Gent

Pleasure. © GF

John Wick met een varken? Een kerstvakantie met Lady Di? Benoît Poelvoorde met een writer’s block? Of toch maar de parallelle moeders van Almodóvar? Knack Focus verhindert dat u verstrikt raakt in de kilometers pellicule die in Gent tussen 12 en 23 oktober afgewikkeld worden.

Spencer

Pablo Larraín

Een kwarteeuw na haar dood lijkt Lady Di, voluit Diana Frances Spencer, steeds minder rust te vinden. De people’s princess duikt op in documentaires, Netflix-reeks The Crown en nu ook in de fel geanticipeerde biopic van de Chileense filmer Pablo Larraín. Het grote nieuws van Spencer betrof de actrice die Diana gestalte geeft: enfant terrible Kristen Stewart onderging een make-over die in de gespecialiseerde pers uitgebreid becommentarieerd werd. Regisseur Larraín, die eerder Natalie Portman liet schitteren als Jacqueline Kennedy in Jackie (2016), focust in dit melodrama op een kerstvakantie in de vroege jaren negentig – het huwelijk van Diana en Charles lag toen al op apegapen – en ruilt de feiten in voor drama, droomsequenties en een overdonderende stijl. Stewarts krachtige performance leidt daarbij moeiteloos de aandacht af van de eindeloze reeks iconische Lady Di-outfits waarin ze opdraft. Richting Oscars.

14/10, 20 uur, 17/10, 19.45 uur, 18/10, 10 uur, en 19/10, 22.30 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

The Card Counter

Paul Schrader

Kaartspeler William Tell, een rol van Oscar Isaac, heeft er acht jaar cel op zitten voor het martelen van Iraakse gevangenen in de beruchte Iraakse Abu Ghraib-gevangenis. Hij wordt meegezogen in de wraakplannen van de zoon van een van zijn collega’s, die na zijn terugkeer uit Irak zelfmoord heeft gepleegd. Andermaal zijn schuld, boete en verlossing de thema’s in deze goed onthaalde misdaadthriller van Paul Schrader, de scenarist van Taxi Driver (1976) die de afgelopen veertig jaar ook zelf een aardig palmares bij elkaar filmde. Je kunt zeggen dat Schrader zijn geliefkoosde thema’s voor de zoveelste keer herkauwt, maar de schaduw van de oorlog – Travis Bickle in TaxiDriver was een Vietnamveteraan – haalt blijkbaar het beste in hem naar boven. De vertolkingen van Isaac, Tye Sheridan en een verrassende Tiffany Haddish doen de rest.

13/10, 22 uur, 14/10, 10 en 17 uur, en 16/10, 19.15 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Lamb

Valdimar Jóhannsson

Als een van hun ooien op een dag van een lam met een mensenlichaam bevalt, stort een IJslands koppel zich met overgave op de vader- en moederrol. Dat is de vreemde premisse waarmee regisseur Valdimar Jóhannsson drama, horror en de folklore van zijn woeste thuisland tot een ontregelende ervaring versmelt. Hij schreef Lamb, zijn debuut, samen met de IJslandse dichter Sjón, een vaste medeplichtige van Björk die recent ook The Northman pende, de opvolger van Robert Eggers’ gelauwerde The Lighthouse (2019). Gooi daar nog de Hongaarse grootmeester Béla Tarr bij, die optreedt als executive producer, en u krijgt een vaag idee van wat u te wachten staat als u deze stal betreedt: ondanks de aanwezigheid van Hollywoodster Noomi Rapace is Lamb ongetwijfeld een van de vreemdste films die dit jaar in Gent te zien zijn.

16/10, 22.30 uur, Kinepolis; 17/10, 20 uur, Vooruit; 19/10, 17.15 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Les Olympiades

Jacques Audiard

Na zijn goeie maar geflopte internationale uitstap The Sisters Brothers (2018) keert de Franse sterregisseur Jacques Audiard ( Un prophète, De rouille et d’os) terug naar huis voor deze in fraai zwart-wit uitgevoerde stripverfilming. Les Olympiades, waarvoor hij het werk van de Amerikaan Adrian Tomine naar Frankrijk transponeerde, volgt de uiteenlopende levens van enkele millennials die elkaar kruisen in het dertiende arrondissement van Parijs. Eén personage wil haar zorgeloze beroepsleven combineren met rustige vastheid in de liefde, bij een ander is het andersom. Een derde wordt in haar sociale leven belemmerd doordat ze treffend op een pornoster lijkt. Samen met coscenariste Céline Sciamma (Portrait de la jeune fille en feu) laat Audiard hun verhalen (en lijven) in en uit elkaar glijden terwijl ze zich elk een weg door de grootstad proberen te banen. Zijn sfeervolle portret profiteert verder van de weinig bekende maar magnetische hoofdactrices, in wie muziekliefhebbers onder anderen Jehnny Beth van de Britse postpunkband Savages herkennen.

17/10, 22.30 uur, 21/10, 20.15 uur en 22/10, 12.15 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Cow

Andrea Arnold

Luma zit meestal opgesloten, wordt dagelijks gemolken en zo vaak mogelijk geïnsemineerd om de melkproductie op gang te houden – haar kalveren worden na de geboorte meestal weggenomen. Een voice-over is er niet, menselijke aanwezigheid blijft schaars en wazig. Na het debacle van Big Little Lies – haar werk aan seizoen twee van die populaire tv-reeks werd door haar voorganger Jean-Marc Vallée vakkundig in mootjes gehakt – is Cow voor regisseur Andrea Arnold een dubbele comeback: naar het grote scherm, maar ook naar de overrompelende visuele stijl van films als Red Road (2006), Fish Tank (2009) en American Honey (2016). Arnolds befaamde handheld camera blijft in haar eerste documentaire aldoor op de ooghoogte van Luma, een koe op een industrieel melkveebedrijf die ze vier jaar lang in haar monotone bezigheden heeft gevolgd. Het doel van dit radicale stukje cinema, volgens de cineaste zelf? ‘Het bewustzijn van een levend, niet-menselijk wezen tonen.’

17/10, 14.15 uur, Vooruit; 20/10, 20 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Bad Luck Banging or Loony Porn

Radu Jude

Na het lekken van een seksfilmpje dat ze met haar man maakte, begint lerares Emi aan een calvarietocht door Boekarest om de schade zoveel mogelijk te beperken. Ouders en schooldirectie nagelen haar op een schijnproces aan het kruis, maar voor het zover is, wordt het verhaal onderbroken voor een alfabetische lijst van mistoestanden, waaruit onder andere blijkt dat Roemenië anna 2020 – de film werd in volle pandemie opgenomen, mét mondmaskers – nog altijd met de erfenis van Nicolae Ceausescu’s militaire dictatuur worstelt. ‘Dit zijn de échte obsceniteiten van dit land’, zegt regisseur Radu Jude in deze gitzwarte komedie, die niet subtiel maar wel subversief, confronterend en compromisloos is. Niet dat de plaatselijke autoriteiten er dit jaar zo blij mee waren, maar met Bad Luck Banging or Loony Porn ging de Gouden Beer op het filmfestival van Berlijn al voor de derde in het afgelopen decennium naar een Roemeense film.

19/10, 20 uur, Kinepolis; 20/10, 14.30, KaskCinema; 22/10, 17 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Große Freiheit

Sebastian Meise

Van 1871 tot 1994 kende het Duitse strafrecht paragraaf 175, die seks tussen twee mannen strafbaar stelde. De nazi’s maakten van die infame passage gebruik om homoseksuelen in concentratiekampen op te sluiten, maar ook na de Tweede Wereldoorlog werden Duitsers vanwege hun geaardheid vervolgd. De Oostenrijker Sebastian Meise gebruikte dat beschamende stukje geschiedenis als uitgangspunt voor zijn indringende gevangenisdrama Große Freiheit, waarin ene Hans (klasbak Franz Rogowski) keer op keer voor korte periodes wordt opgesloten vanwege zijn voorkeur voor mannen. Bij elke herintrede ziet hij Viktor terug, een veroordeelde moordenaar die geen geheim maakt van zijn homofobie. Desondanks ontwikkelen de twee in de loop der jaren een onuitgesproken mannenvriendschap, die regisseur Meise schildert tegen de achtergrond van het monotone gevangenisleven en de trage maatschappelijke evolutie buiten de muren. Hij ontving er in Cannes de Juryprijs voor in de sectie Un Certain Regard.

13/10, 19.15 uur en 15/10, 14.30 uur, Kinepolis; 19/10, 19.45 uur, Studio Skoop; 20/10, 22.30 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Inexorable

Fabrice du Welz

Een jaar nadat hij het stoeltje van juryvoorzitter bezet heeft, keert Fabrice du Welz terug naar Gent, maar deze keer met nieuw eigen werk. In Inexorable voert hij de met een knoert van een writer’s block kampende schrijver Marcel Bellmer op, die met vrouw, kind en hond een oud geërfd huis betrekt. Naar goeie gewoonte grijpt Du Welz ( Calvaire, Adoration) genrecinema aan om diep in de psyche van zijn personages en hun onderlinge verhoudingen te tasten. In deze thriller kan hij opnieuw bogen op het talent van Benoît Poelvoorde, wiens gegroefde gezicht gaandeweg alle duistere geheimen van de geplaagde schrijver prijsgeeft. Voeg daar de afgelegen locatie aan toe, en een plots opduikende nanny (Alba Gaïa Bellugi) die haar grip op het schijnbaar hechte gezin steeds meer verstevigt, en je krijgt precies die sfeervolle mix tussen arthouse en pulp waarmee de Belgische regisseur al twintig jaar binnen- en buitenland inpakt.

20/10, 19.45 uur, Kinepolis; 21/10, 15;45 uur, Studio Skoop; 22/10, 22.30 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Madres paralelas

Pedro Almodóvar

Janis (Penélope Cruz) is een succesvolle fotografe die blij is dat ze op haar leeftijd alsnog een kind krijgt. Haar kamergenote in het ziekenhuis is de wanhopige tiener Ana (Milena Smit), die gebroken heeft met de vader van haar baby en gedomineerd wordt door haar eigen ambitieuze moeder. Met dit portret van twee sterk verschillende alleenstaande vrouwen hijst Pedro Almodóvar, 72 intussen, zich nog maar eens op zijn stokpaardje: het moederschap. We zijn getuige van de band die tussen Janis en Ana ontstaat en komen vervolgens samen met hen tot de ontdekking dat hun baby’s verdacht weinig op hen lijken. Los van alle soapy plotwendingen, warme kleuren en prachtige interieurs is dit een voor Almodóvar opvallend sereen melodrama, dat haast terloops ook een blik werpt op de erfenis van het Spaanse fascisme en door één recensent zijn beste film sinds Todo sobre mi madre (1999) werd genoemd.

16/10, 20 uur, Vooruit; 17/10, 14 uur en 21/10, 14.30 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Benediction

Terence Davies

In Engeland is Siegfried Sassoon een huishoudnaam. Hij behoorde met onder anderen John McCrae (In Flanders Fields) en Wilfred Owen tot de zogenaamde war poets, een generatie Britse dichters die hun persoonlijke ervaringen uit de Eerste Wereldoorlog verwerkten tot gedichten waarin je honderd jaar later de loopgraven nog kunt ruiken. Maar dat is niet de voornaamste reden waarom oude rot Terence Davies hem opvoert in deze sombere biopic, die zich net als The Deep Blue Sea (2011) en A Quiet Passion (2016) op het kruispunt van somptueus historisch drama en verboden liefde bevindt. Sassoon was net als de regisseur een homo, en Davies ziet in hem de kans om voor het eerst in zijn lange carrière rechtstreeks over zijn eigen seksualiteit te vertellen. De film springt heen en weer tussen de jonge Sassoon van net na de oorlog, die zijn wonden likt met Britse beroemdheden als Ivor Novello en Stephen Tennant, en de oude dichter die vol bitterheid op zijn leven terugblikt. In geen van beide periodes valt veel geluk te bespeuren: een stoet van gereserveerde, vileine oneliners spuiende societyfiguren zorgt voor een entertainende, maar door en door deprimerende ervaring.

14/10, 19.45 uur, 15/10, 14 uur en 22/10, 17 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Vortex

Gaspar Noé

In 2018 verblijdde shockfilmer Gaspar Noé Gent nog met de langgerekte trip Climax, waarin een dansgezelschap zich in een feest van drugs, seks en dood verloor. Anno 2021 verrast hij met een voor zijn doen heel ingetogen meditatie over de vergankelijkheid van het leven. Vortexvertelt het verhaal van een naamloos oud koppel, gespeeld door de Italiaanse horrormeester Dario Argento en de Franse actrice Françoise Lebrun (La maman et la putain), dat geconfronteerd wordt met dementie en andere ouderdomskwalen. Hoewel de twee hun dagen samen doorbrengen, vangt Noé hen bijna de hele film lang in een split screen die hun afzonderlijke ervaringen met dezelfde realiteit symboliseert. Het is het meest opvallende stijlmiddel in een zich traag ontrollende prent, waarvan het script nauwelijks tien pagina’s besloeg en die door critici vergeleken wordt met Amour (2012) van Michael Haneke – nog zo’n confronterende regisseur die te midden van de waanzin een moment van bezinning inlaste.

21/10, 20 uur en 22/10, 22.45 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Pig

Michael Sarnoski

John Wick met een varken’, zo wordt deze film met Nicolas Cage hier en daar omschreven. Zijn personage Rob is een voormalige topchef die zich samen met een truffelvarken heeft teruggetrokken in de bossen rond Portland, Oregon. Als het dier op een dag wordt gestolen, begint Rob aan een bijwijlen gewelddadige queeste om zijn enige kameraad en bron van inkomsten terug te vinden. Een verschil met John Wick: Pig is meer dan een wraakfilm: op zijn zoektocht daalt Rob niet alleen af in de onderwereld van Portland, maar ook in zichzelf en de spelonken van zijn verleden. Hoewel de meeste recensies inzoomen op de meesterlijke comeback van Cage, na een decennium vol van de pot gerukte projecten, lijkt het aangewezen ook debuterend regisseur Michael Sarnoski voortaan in de gaten te houden. Hij goot dit zelfgepende verhaal in een verrassend drama dat je aldoor minstens één stap voor blijft.

15/10, 20 uur en 16/10, 22.30 uur, Kinepolis; 17/10, 17 uur, Vooruit; 20/10, 22.30 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

A Chiara

Jonas Carpignano

De vijftienjarige Chiara ontdekt niet alleen dat haar lieve vader een dubbelleven leidt, maar ook dat iedereen in haar schijnbaar gelukkige gezin daarvan op de hoogte was – behalve zij. Als hij meteen daarna moet onderduiken voor de politie, gaat ze naar hem op zoek om hem met zijn maffiabanden te confronteren. A Chiara is het sluitstuk van een losse trilogie (met eerder Mediterranea (2015) en A Ciambra (2017)) die zich afspeelt in hetzelfde plaatsje in de Zuid-Italiaanse regio Calabrië. Deze keer focust de Italiaans-Amerikaanse regisseur Jonas Carpignano ten volle op de ‘ndrangheta, de misdaadclan die de streek in haar wurggreep houdt. Opnieuw profileert hij zich daarbij als een waardige opvolger van de Italiaanse neorealisten. En opnieuw werkt hij voornamelijk met ongetrainde acteurs, die hij met de camera dicht op de huid een al te reële wereld in stuurt. Het leverde hem het peterschap op van Martin Scorsese, die A Ciambra al mee financierde en deze keer als executive producer op de aftiteling vermeld staat.

17/10, 19.30 uur, 19/10, 14.30 uur en 21/10, 22.30 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Pleasure

Ninja Thyberg

‘Het klinkt racistisch omdat het racistisch is’, zegt een van haar zwarte tegenspelers aan Bella Cherry. Hij doelt op de ‘interracial porn’ die ze gaan filmen. Bella is een Zweedse die naar LA gekomen is voor een carrière in de porno-industrie. De afstandelijke blik op de wereld van de seksfilm geeft Pleasure, de ambitieuze debuutfilm van de eveneens Zweedse Ninja Thyberg, een documentaire feel en maakt er een rauwe, bijwijlen moeilijk te verdragen kijkervaring van. Toch weigert Thyberg haar onderwerp als een slachtoffer te zien. Hoewel Bella in het door testosteron gedomineerde wereldje niet altijd even koosjer wordt behandeld, staat haar eigen streven naar een succesvolle carrière centraal, inclusief de opofferingen die ze daarvoor wil brengen. De echte pornoacteurs en -producers die debuterende hoofdrolspeelster Sofia Kappel omringen, geven deze franke blik op een schaamteloze industrie een nog realistischer elan.

19/10, 19.45 uur, 20/10, 17 uur en 21/10, 22.30 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Dealer

Jeroen Perceval

De veertienjarige Johnny is een drugrunner die tijdens de week in een jeugdinstelling verblijft. Wanneer hij in de weekends niet langer bij zijn moeder (Veerle Baetens) terechtkan, probeert hij zijn vaste klant Anthony (Ben Segers), een succesvolle acteur, te strikken als voogd. Tussen de twee ontstaat een aarzelende band, die voortdurend op de proef gesteld wordt door de problemen waarmee ze kampen. In zijn regiedebuut Dealer gaat acteur Jeroen Perceval het grauwe niet uit de weg. Zijn personages gedijen het best bij het kunstlicht van het Antwerpse nachtleven, waar ze hun kwetsbaarheid camoufleren met bravado en een pompende soundtrack diepgaande gesprekken in de weg staat. Toch zullen ze het zonlicht moeten toelaten als ze hun leven een nieuwe wending willen geven. Voor de volwassen rollen kon Perceval uit een goed gevuld adresboekje putten, maar voor Johnny zocht hij een jongen met ‘street credibility, lef en een Antwerps accent’. Dat is precies ook wat je van zijn debuutfilm kunt zeggen.

17/10, 20.15 uur, 18/10, 22.30 uur en 21.10, 9.45 uur, Kinepolis.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content