Al sinds begin jaren zeventig kan er zich geen parmantige, gewiekste pop meer ontwikkelen zonder dat die een beetje leergeld schuldig is aan Sparks – nietwaar, Father John Misty en The Lemon Twigs? De gebroeders Ron (snor) en Russell (stem) Mael ronden met Hippopotamus de kaap van vijfentwintig platen. Dat doen ze tamelijk glansrijk, aan de hand van kurkdroge humor, met theatraal aplomb gebracht. What the Hell Is It This Time? (God die het betreurt de mens te hebben geschapen), Edith Piaf (Said It Better Than Me) (een lijflied voor zij die vergeten zijn snel te leven en jong te sterven) en Missionary Position (dus prakkiseren over seksstandjes is wat de Maels – 72 en 68 – jong van geest houdt): het zijn slechts drie songs die evenveel jolijt aanreiken als de titels suggereren.
Sparks **** Hippopotamus pop BMG/PIAS Download Edith Piaf (Said It Better Than Me)
