Valerie June nam haar nieuwe plaat op bij volle maan, en dat pakte goed uit

De uit Tennessee afkomstige Valerie June noemt haar muziek al járen ‘organic moonshine roots music’. Nooit was die typering juister dan voor The Moon and Stars: Prescriptions for Dreamers.

Uit dat ‘roots’ zou u geneigd zijn een hoge mate van onbeweeglijkheid af te leiden, in de letterlijke zin van ‘geworteld in tradities’. Het klopt dat Valerie June niet snel een rapper of beatmaker zal strikken om haar verhaal te vertellen. Puur muzikaal vist ze liever in het verleden. Maar een retro-etiket laat ze zich niet opkleven. Net als Rhiannon Giddens slaagt ze erin om uit de rijke canon van Appalachenfolk, country, soul, wat blues en gospel songs met karakter en eigenheid te brouwen.

Haar snerpende stem, een uit honderden herkenbaar timbre dat tegelijkertijd als meisjesachtig en verweerd overkomt, heeft ze wat dat betreft mee. Daarenboven helpt het dat June een zekere landelijke mystiek aanhangt, ook al woont ze tegenwoordig in New York. Dat manifesteert zich op Moon and Stars in een ontvankelijkheid voor optimisme, spiritualiteit en mindfulness. Lach niet, maar samen met producer Jack Splash (Alicia Keys, Solange) plande ze de opnames op nachten met een volle maan. Streefdoel was iets te maken wat de luisteraar als ‘magisch, sprookjesachtig, etherisch en kleurrijk’ zou ervaren.

Dat pakt alvast goed uit in Stay en Stardust Scattering, miniatuursuites die zich prachtig en verrassend ontvouwen: de eerste met kwinkelerende fluiten en marcherende percussie, de tweede in een soulsymfonie waarin blazers en orgel het voortouw nemen. Voor het in orkestrale weldaad badende Colors kon June rekenen op de diensten van Stax-veteraan Lester Snell. De verschijning van de bejaarde soulzangeres Carla Thomas maakt de aangehaalde band met Memphis bijna compleet. Jammer dat het betreffende Call Me a Fool vastloopt in ostentatieve showallures waarin June in haar forse zang even alle zin voor nuance overboord kiepert.

Maar niet gekniesd, zeker niet in het licht van het volharding predikende Smile, geïnspireerd op de Black Lives Matter-protesten. Bovendien verhogen die dynamische uithalen de appreciatie voor meditatieve serenades zoals Within You, dat in de beste betekenis van het woord op een lofi-hiphopritme kabbelt, of Fallin’, een vijftien jaar oud nummer dat eindelijk zijn plek heeft gevonden.

De suggestie die doorheen Moon and Stars loopt: als de opofferingen en beproevingen van de dag zijn doorstaan, kan het serene getwinkel in de nachtelijke hemel troost en hoop bieden. Call her dan misschien inderdaad a fool, maar dat is Valerie Junes geloof. En waar zouden we zonder zijn.