Een breed lachende Lana Del Rey op de hoes van haar nieuwe plaat? Welja, de Californische diva, die tot dusver toxische relaties verheerlijkte, laat voor het eerst de zon door de wolken priemen.
De titel Lust for Life spreekt – na die van voorgangers als Born to Die (2012) en Ultraviolence (2014) – natuurlijk al boekdelen: op haar vierde elpee durft Lana Del Rey eindelijk van haar succes te genieten. De zangeres straalt zelfs voor het eerst zelfvertrouwen uit. Het feit dat ze in haar huidige relatie eens níét als voetveeg wordt gebruikt, zal daar wellicht niet vreemd aan zijn.
De zangeres toont zich nog steeds gefascineerd door de marginale kantjes van de roem en het destructieve karakter van de liefde
Bovendien zijn de VS sinds Honeymoon (2015) enorm veranderd. Met Donald T. aan het roer kun je het je als artiest niet langer veroorloven enkel naar je eigen navel te staren. Lust for Life is dus een snapshot van wat Lana Del Rey dezer dagen denkt en voelt. In God Bless America – And All Beautiful Women in It ventileert ze haar verontwaardiging over hoe de Republikeinen de vloer aanvegen met vrouwenrechten én brengt ze een ode aan de dames die de jongste maanden onverdroten protestmarsen hebben georganiseerd. Dat de chanteuse haar beperkte thematiek steeds vaker weet te ontstijgen, is goed nieuws. Toch zal ze niet zo gauw een revolutie ontketenen. Uit When the World Was at War We Kept Dancing leren we namelijk dat escapisme haar enige antwoord is op deze getroebleerde tijden.
Afgaand op het aantal gasten dat ze op haar nieuwe plaat laat opdraven, is Lana Del Rey socialer geworden. Haar alliantie met The Weeknd in de r&b-achtige titeltrack is prima geslaagd, en ook de hiphopuitstapjes met rapper ASAP Rocky (Summer Bummer, Groupie Love) pakken beter uit dan verwacht. De pianoballad Beautiful People, Beautiful Problems, met Stevie Nicks, is echter een sof. En om het van Beatlesclichés stijf staande Tomorrow Never Came, een duet met Sean Ono Lennon, hoeft u deze plaat al evenmin aan te schaffen. Get Free is zelfs een banaal doorslagje van Creep, op zich al niet het meest geïnspireerde moment van Radiohead.
Hoewel Del Rey en producer Rick Nowels verdienstelijke pogingen doen om hun vertrouwde sound verder uit te diepen en te variëren, is de druilerigheid van weleer nog niet helemaal verdwenen: de zangeres toont zich nog steeds gefascineerd door de marginale kantjes van de roem en het destructieve karakter van de liefde. In 13 Beaches en Change zingt ze beter dan ooit. Alleen slaapwandelt ze nog iets te vaak door haar liedjes die, na 72 minuten, opvallend monochroom klinken.
DOWNLOADTIPS: 13 Beaches // Lust for Life // Summer Bummer
