Japanese Breakfast zet haar emotionele veiligheidshelm af op ‘Jubilee’

Als invalshoek voor een plaat is geluk amper boeiender dan de knepen van het kaasmaken. Tot je hoort wat indiepopartieste Michelle Zauner, alias Japanese Breakfast, ermee aanvangt.

Op haar debuut Psychopomp (2016) en opvolger Soft Sounds from Another Planet (2017) ontplooide Zauner veelzijdige indiepop met zowel wolkerige synths als gepikeerde gitaren. Kwamen de droefgeestigheid en introvertie van die albums bijna obligaat over, dan was de stemming niet gespeeld: de Amerikaans-Koreaanse muzikante heeft er jaren over gedaan om de kankerdiagnose en dood van haar moeder uit haar gestel te krijgen.

Dat lukte pas met haar autobiografische boek Crying in H Mart, dat prompt een bestseller werd. Sindsdien heeft Michelle Zauner naar eigen vertellen haar emotionele veiligheidshelm afgezet. Onvervaard streven naar geluk, goed wetende dat ze zich dikwijls het hoofd zal stoten, is de kern van haar nieuwe plaat.

Dat besef zet op openingssong Paprika geen nieuwe deur maar een hele sluis open. ‘How’s it feel to be at the centre of magic?’ zingt Zauner, voller uit de borst dan ooit. ‘Oh, it’s a rush.’ Geen betere manier om een werk dat Jubilee heet te beginnen dan met uitbundig fanfaregeschetter. Meer instrumenten, meer kleur, meer helderheid: de toon is gezet.

Japanese Breakfast zet haar emotionele veiligheidshelm af op 'Jubilee'

Ook Be Sweet straalt, een roep om amoureuze passie mee geschreven door Jack Tatum (Wild Nothing), met kirrende Koreaanse eightiespop als model. Slide Tackle gaat de gladde funktoer op, strak getrimde gitaartjes en saxsolo inclusief. In Kokomo, IN verbeeldt Zauner zich de overrompeling van tienerliefde tegen een achtergrond van akoestische gitaar, dartelende strijkers en behaaglijke countrywarmte.

Het duurt tot het zompige Posing in Bondage vooraleer de stemming bedrukter wordt. Voor u zich bij die titel wat in het hoofd haalt: het gaat hier om emotionéle insnoering. Ook Sit, drijvend op zware gitaren, daalt over je neer als een hete, klamme dag. In Hell, over de zijden draad waaraan elk leven bengelt, is inhoudelijk zelfs de donkerste song die Zauner al schreef. Maar het zilveren randje ziet ze nu wél. ‘With my luck you’ll be dead within the year/ I’ve come to expect it/ There’s nothing left to fear/ At least there’s that.’ Voor wie die tekstflard zou missen: de montere trompetten delen ongeveer hetzelfde mee.

Afsluiter Posing for Cars onderstreept Michelle Zauners affectie voor songs die zich traag en opzichtig ontvouwen, maar ook daar merk je verschil: de korrel is fijner, het panorama wijdser. Jubilee is gevarieerd en genuanceerd, een krachtig levensbeschouwelijk én artistiek statement.

Japanese Breakfast

Streamtips: Be Sweet // In Hell // Paprika

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content