Veel Lynyrd Skynyrd, een beetje Crazy Horse en een lik AC/DC: maak plaats voor de nieuwe Drive-By Truckers. Tuut-tuut!
Drive-By Truckers ****
The Big To-Do
Countryrock
ATO / PIAS
Veel Lynyrd Skynyrd, een beetje Crazy Horse en een lik AC/DC: maak plaats voor de nieuwe Drive-By Truckers. Tuut-tuut!
Dat ze hun eigen gat niet eens kunnen onderscheiden van een gat in de grond; en dat ze de negers onder de knoet houden. Getuige Rednecks uit 1974 moest het white trash uit het zuiden van de US of A bij Randy Newman niet op enige sympathie rekenen. Bij Neil Young toentertijd ook al niet: hém bestond het om de boerenkinkels uit the South tot tweemaal toe te dissen, een keer in Southern Man en nauwelijks twee jaar later nog eens in Alabama. Dat ze allemaal meeheulden met de Klu Klux Klan; en dat ze de negers wel eens mochten terugbetalen voor hun jarenlange slavernij. Het antwoord van Lynyrd Skynyrd is bekend: Sweet Home Alabama, met de dwingende boodschap ‘I hope Neil Young will remember, a southern man don’t need him around anyhow’.
Maar intussen zijn we 35 jaar later en lijkt alles vergeven en vergeten. Neil Young zingt live al eens een cover van Sweet Home Alabama en het muzikale exportproduct van het Amerikaanse zuiden – all things country – lijkt anno 2010 volledig gerehabiliteerd. Wij vinden het alleszins veelzeggend dat groepen als Kings Of Leon (uit Nashville, Tennessee) en Drive-By Truckers (uit Athens, Georgia) uitgerekend in de Britse pers verweten wordt dat ze hun countryroots verloochenen. Ze mogen hun hooghartige kritiek daar over het Kanaal weer opbergen, want Drive-By Truckers is alvast op spectaculaire wijze naar zijn core business teruggekeerd: americana en countryrock à la Lynyrd Skynyrd.
Werkelijk álles op hun achtste studioplaat refereert aan het diepe zuiden en de muziek die er onlosmakelijk mee verbonden is: de sound (veel Lynyrd Skynyrd dus, maar ook nogal wat Crazy Horse), de songtitels (Santa Fe!) en de beeldrijke teksten over dagenlange slemppartijen (The Fourth Night Of My Drinking), overspel (You Got Another) en onrustwekkende verdwijningen (Drag The Lake Charlie).
Dat The Big To-Do desondanks niet als een countrykarikatuur gaat klinken en ze ook door andere stijlen en genres beademd wordt, ligt aan de aparte groepsdynamiek van Drive-By Truckers. Naast oppertrucker Patterson Hood reiken ook gitarist Mike Cooley en bassiste Shonna Tucker songs en ideeën aan en dat komt de afwisseling alleen maar ten goede. This Fucking Job lijkt wel AC/DC op een te laag toerental, Get Downtown een bluesrocker waarin Jon Spencer de hand lijkt te hebben en Eyes Like Glue een akoestische ballade with a touch of Waits.
