2 nieuwe albums van Prince: De erfenis van paars
Prince gaat nog maar eens in duel met zijn vroegere zelf, maar deze keer is hij in de meerderheid. Twee kleintjes alstublieft, eentje met en eentje zonder portie vettige gitaren. Apart.
Prince
Art Official Cage **
Prince & 3rdEyeGirl
Plectrum Electrum ***
pop / funk / rock – Warner
Wie als artiest – maar ook als acteur, sportman en Rob Vanoudenhoven – niet met pensioen gaat of het loodje legt voor hij over zijn hoogtepunt heen is, wordt onverbiddelijk door de tijd teruggefloten en grijnzend op de bon gezwierd. Is het wel eerlijk, eigenlijk, om een muzikant voorgoed tot zijn artistiek superieure verleden te veroordelen? Zolang er in het onderzoek geen procedurefouten worden gemaakt, is dat eerlijk, ja. Zo gaat dat tegenwoordig.
Voor wie toch bijna in zijn of haar broek doet van verwachting: op Art Official Age en Plectrum Electrum staat geen nieuwe Girls & Boys, Little Red Corvette of When Doves Cry. Het zou wat, Prince heeft die songs al geschreven, en niemand die van Michelangelo ooit heeft verwacht dat hij na de Sixtijnse kapel enkel nog plafonds ging schilderen.
Artificial Official Age opent met de titeltrack, een stinker van formaat. Loeiende claxons, stompzinnige raps, platte housebeat: help, iemand heeft mijn nieuwe Prince-cd met Snap! omgewisseld! Breakdown is een aardige doch wat langdradige ballad, maar The Gold Standard heeft alles om het tot livefavoriet te schoppen: een klapvriendelijk ritme, blazers en keyboards die in koor TGIF juichen, een simpel, goed refrein en funklicks die als een nest dorstige leguanen aan onze enkels, euhm, likken. U Know is Prince in zijn rol van pestkop die een leeglopende dansvloer plagerig bij de les houdt, met louter een simpel pianoriedeltje en een slome drumloop. Breakfast Can Wait en What It Feels Like zijn kant-en-klare porties funk op midtempo voor mensen die vooral willen horen of Prince het nog kán.
Plectrum Electrum dan, oftewel rocken met de meiden. De man die de wereld Wendy & Lisa, Sheila E. plus de hitsige triootjes Vanity 6 en Apollonia 6 schonk, heeft met 3rdEyeGirl (zie foto) nog eens drie chicks rond zich verzameld. Samengevat: masturberen mag niet van zijn god, dus geeft Prince maar stevig van jetje op gitaar. En wat een lol heeft-ie! Tof om te horen, niet altijd even verheffend om naar te luisteren, maar hier is tenminste een Prince aan het werk die (zichzelf?) weet te verrassen. Zelfs al is het door te pas en te onpas met Eddie Van Halen-achtige solo’s te strooien. Onthoud vooral de titeltrack, Fixurlifeup, en Stopthistrain, de track die Prince wat mij betreft samen met The Roots mag spelen, mocht hij op visite bij Jimmy Fallon gaan. Schietgebedjes mogen vanaf nú.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier