Recensie: L’enfant d’en haut (Sister)
Drie jaar na haar verdienstelijke maar te artistiekerige debuut Home laat de Zwitsers-Belgische Ursula Meier je in haar opvolger Sister opnieuw kennis maken met een disfunctionele familie.
Drie jaar na haar verdienstelijke maar te artistiekerige debuut Home laat de Zwitsers-Belgische Ursula Meier je in haar opvolger Sister opnieuw kennis maken met een disfunctionele familie.
Spilfiguur is Simon (revelatie Kacey Mottet Klein), een twaalfjarige knul die in een Zwitsers skistation allerlei spullen van toeristen steelt om te overleven. Zijn ouders zijn in geen velden of wegen te bespeuren en op zijn oudere zus (Gallische It-girl Léa Seydoux) hoeft de kleine dief ook al niet te rekenen, aangezien die noch een deftig baantje noch een dito lief kan vinden.
Doet de thematiek van uiteengevallen families, sociale ongelijkheid en kinderen die door omstandigheden tot volwassenheiden louche praktijken worden gedwongen onvermijdelijk denken aan de Dardennes, dan leunt Meier ook stilistisch bij de befaamde Luikse broers aan.
Zeker in het begin – waarin amper een woord gesproken wordt en de handbewogen, semidocumentaire camera de personages dicht op de huid, of beter op de skipakken zit, lijkt het wel alsof de Dardennes hun heimat Seraing tijdelijk hebben ingeruild voor de Zwiterse Alpen. Toch zou het Meier, die duidelijk ook de films van Alain Tanner en Maurice Pialat heeft bestudeerd, oneer aandoen om haar mooie, bij vlagen allegorische sociodrama daarom te reduceren tot een Dardenne-variant.
Dankzij de ijle gitaarscore van PJ Harvey-rechterhand John Parish, de opvallende locaties, de luchtige toetsen tussenin, de originele premisse en de knappe acteursregie zoekt en vindt Meier wel degelijk haar eigen stem, waarmee ze deze aandoenlijke en uiteindelijk ook warmhartige sociale fabel zingt. Le Gamin aux Skis, quoi. (Dave Mestdach)
L’enfant d’en haut (Sister) par Flixgr
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier