Liefde, achtervolgingswaanzin en Matthias Schoenaerts in een thriller van Alex Stockman over hoe technologie de sociale cohesie tussen twee geliefden ontwricht.
In preview op het Filmfestival Gent: ‘Pulsar’, de derde worp van gewezen Humo-journalist Alex Stockman (‘Eva reste au placard les nuits de la pleine lune’, ‘Verboden Te Zuchten’), een actuele technothriller van Vlaamse makelij met Matthias Schoenaerts in de hoofdrol.
‘Pulsar’- in astronomische termen een snel ronddraaiende neutronenster die elektromagnetische straling uitzendt – vertelt het verhaal van Samuel (Schoenaerts), een koerier van een apothekersbedrijfje, wiens fantastische vriendin Mireille (Tine Van Den Wyngaert) stage loopt bij een prestigieus architectenbureau in New York. Heelder dagen communiceren de twee geliefden online via Skype, sms- of chatberichten. Als de computer van Samuel op een dag overgenomen wordt door onbekende hackers, verliest hij zijn grip op de realiteit en begint hij alles en iedereen te verdenken.
Stockman’s scenario over hoe het wegvallen van moderne technologie de sociale cohesie tussen twee geliefden ontwricht, zou oorspronkelijk 40 minuten filmtijd hebben opgeleverd, moest de regisseur het script op de valreep niet hebben uitgebreid tot een volwaardige langspeelfilm. Die uitbreidingsdrang laat zijn sporen na in het nogal manke resultaat.
Stockman creëert met spaarzame middelen een bevreemdende atmosfeer die gedomineerd wordt door een onzichtbare wereld van radiogolven en telefoonsignalen en drijft op een soundtrack waarin piano- en synthesizerdeuntjes de overhand nemen. Ondanks zijn goede bedoelingen, het interessante uitgangspunt en enkele ook echt wel goeie vondsten (de scène waarin een obsessieve Schoenaerts zijn appartement behangt met anti-stralingsverf) weet Stockman de spanning niet echt ten top te drijven en bijgevolg ook nooit echt te verbazen. De vertolking van Matthias Schoenaerts laat bovendien ook te wensen over, door zijn transformatie van doodgewone koerier naar obsessieve labiele kloot (het kapotslaan van modems, dichtverven van zijn appartement en agressie tegenover de buren).
Het juryrapport van het Internationaal Filmfestival van Hamburg – waar hij een Prijs van de Filmkritiek in ontvangst nam – mag dan lovend zijn geweest (“Pulsar’ onderscheidt zich niet alleen door zijn ongewone blik op de dag van vandaag, het is een film die vanaf het eerste ogenblik boeit. Nooit opdringerig maar steeds tactvol en beheerst verteld, een Hollywoodcarrière voor Stockman lonkt’), wij zijn toch iets minder opgezet met deze paranoiathriller die er nooit in slaagt het evenwicht te vinden tussen waarop hij zinspeelt en de neerwaartse spiraal van het hoofdpersonage.
PULSAR teaser from Corridor on Vimeo.
Andreas Ilegems
