Het werk van Tarsem Singh

Van R.E.M.’s Losing My Religion tot de nieuwe prent Immortals. Het handelsmerk van de Indiase regisseur Tarsem Dhandwar Singh is de visuele pracht in zijn beelden. Een overzicht van zijn werk..

De clip van R.E.M.’s Losing My Religion, die barokke lsd-nachtmerrie met de weelderige vormen van Jennifer Lopez in The Cell: zijn naam zegt u mogelijk niets maar het werk van Tarsem Dhandwar Singh staat ongetwijfeld wel in uw geheugen gegrift. Gewapend met grote namen, diepe tragiek, clair-obscur en cgi mikt hij nu met Immortals resoluut op de box office. Een rondleiding door de doolhof van de Indiase regisseur.

De clip: Losing My Religion (1991)

Tarsem heeft onopmerkelijke video’s gedraaid voor En Vogue (Hold On) en Suzanne Vega (Tired of Sleeping) wanneer R.E.M. hem inlijft voor de clip bij Losing My Religion. De meningen zijn verdeeld. ‘Ik verkoos een sobere aanpak’, blikt frontman Michael Stipe terug. ‘Zoals die van Sinéad O’Connors Nothing Compares 2 U. Maar Tarsem zag het helemaal anders: hij wilde zich baseren op de Indische cinema om een melodramatisch en onwezenlijk resultaat te bekomen.’

Het bioscoopdebuut: The Cell (2000)

Tarsems eerste langspeelfilm zet de toon. De psychologische thriller over een kinderarts (Jennifer Lopez) die via experimentele technologie binnendringt in de psyche van een comateuze psychopaat (Vincent D’Onofrio) wordt door het gros van de internationale filmpers afgerekend op zijn flinterdunne plot. Lijnrecht daartegenover staan enkele onvoorwaardelijke believers – met de legendarische Chicago Sun Times-criticus Roger Ebert op kop – die de film een van de visueel inventiefste titels van de recente filmgeschiedenis noemen.

De commercial: Pepsi: We Will Rock You (2005)

Levi’s, Nike en Coca-Cola: Tarsem deinst er niet voor terug onder een megamerk te werken. Zijn commercial voor Pepsi blijft evenwel zijn populairste ooit, met dank aan gastoptredens van popdiva’s Beyonce, Britney Spears en Pink. De vrouwelijke gladiatoren zingen in een volle arena hun hoogst persoonlijke versie van Queens anthem We Will Rock You bij wijze van protest, onder de steeds angstigere blik van de softdrink slurpende keizer Enrique Iglesias.

De moeilijke tweede: The Fall (2006)

Tarsems tweede cinemaoperatie is zijn stoutmoedigste tot nog toe, aangezien hij de ene ongeschreven wet na de andere overtreedt. Hij pompte zo’n dertig miljoen aan persoonlijk spaargeld in het project, spreidt de opnames over vier jaar, zesentwintig locaties en achttien verschillende landen en cast een onervaren Roemeens meisje in een van de belangrijkste rollen. Bovendien wordt het scenario gaandeweg geschreven én mee bepaald door de invallen van de jonge hoofdactrice.

Het heden: ImmortalsMet zijn derde langspeelfilm luidt Tarsem een nieuw tijdperk in. Zijn sandalenepos over de strijd tussen een Griekse koning, een sterke plattelandsjongen en de Goden en Titanen mikt met een cast vol A-listers (onder wie Mickey Rourke en Freida Pinto) en een aanzienlijk budget (80 miljoen dollar) overduidelijk op een véél groter publiek. Genreliefhebbers zullen kunnen smullen van de opeenstapeling van gewelduitbarstingen, weelderige cgi, poëtische 3D en alsmaar tragischere intriges. (ST)

De volledige uitleg bij de projecten van Tarsem Singh leest u deze week in Knack Focus nr.48