Filmrecensie ‘The Amazing Catfish’: Vrouwentongen

Debutante Claudia Sainte-Luce laat de Mexican wave verderdeinen met het fraaie feminiene familiedrama The Amazing Catfish.

De term crowdpleaser hoeft niet noodzakelijk synoniem te zijn met zoetsappige prefabcinema die op alle voorspelbare momenten op alle voorspelbare emoknoppen drukt. Dat bewijst de Mexicaanse debutante Claudia Sainte-Luce met dit raak geobserveerde en fraai in beeld geborstelde vrouwenportret, met als genereus kloppende hart: de ersatzmoeder-dochterrelatie tussen de jonge, winkelbediende Claudia, die kennelijk geen vrienden of familie heeft, en de oudere, alleenstaande matriarche Martha, die vier kinderen heeft, al een tijdje aan aids lijdt maar de mysterieuze Claudia toch in huis haalt.

Topzware topics als dood, lijden en existentiële eenzaamheid passeren de warmbloedige revue, maar Sainte-Luce houdt het licht verteerbaar, laat haar (bijna exclusief) vrouwelijke cast met aandoenlijk naturel acteren en registreert tussen de pijnlijke momenten door ook de nodige joie de vivre, met als motto: je familie kies je niet, je dierbaren wel.

Bovendien voegt Agnès Godard – de vaste cameravrouw van de onvolprezen Claire Denis – er hier en daar wat visuele huis- tuin-, keuken- en ziekenhuispoëzie aan toe, waardoor niet alleen het hart maar ook het oog niks te kort komt. Niet briljant of revolutionair, wel een mooi Mexicaans debuutfilmpje dat naar binnen glijdt als een kundig geshakete tequila op een zwoele zomeravond.