Newsweek looft Macbeth als ‘een kunstwerk in de grootse stijl van Buchenwald, Lidice en ja, inderdaad, de Mansonmoorden’.
Macbeth (1971)
‘Slaughter is the star’, schrijft Pauline Kael in The New Yorker, omdat Polanski in zijn eerste film na de moord op Sharon Tate de slachtpartijen uit Shakespeares Macbeth buiten alle proportie zou hebben aangedikt. Met name de uitroeiing van het gezin van MacDuff, met de beelden van verkrachting en afgemaakte kinderen, wordt geïnterpreteerd als een poging van Polanski om de demonen die hem parten spelen, uit te drijven.
Afgezien van deze bloedbaden brengt Polanski een uitermate sobere versie van de tragedie van de jonge Schotse edelman die in zijn ongebreidelde honger naar het koningsschap door zijn vrouw en heksen wordt opgehitst en ten val komt. De helaas zwak vertolkte film verrast door zijn poëzie en elementaire grandeur van de primitieve landschappen vol doem en hekserij. De opnames hebben plaats in Wales en Northumberland bij regen, mist en hagel – gure weersomstandigheden die de nare sfeer versterken.
Newsweek looft de film als ‘een kunstwerk in de grootse stijl van Buchenwald, Lidice en ja, inderdaad, de Mansonmoorden’.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier