Filmfestival Gent: recensie ‘Weekend’

Een simpel verhaal over nieuwbakken liefde op intelligente wijze vertalen naar een relevante, realistische speelfilm: velen falen in dat opzet, maar Andrew Haigh kwijt zich ervan met verve.

In ’s mans tweede speelfilm ontmoet de bedeesde Russell de flamboyante Glen in een nachtclub. Een druggy weekend met een paar seksuele ervaringen en een hoop diepgravende gesprekken, waarin beiden zich compleet bloot geven, later, is het begrip ‘soulmates’ niet ver af.

Langer hoeft de synopsis niet te zijn, want ‘Weekend’ is een prent die het van personages in plaats van plot moet hebben. De met de hand geschoten, kinetische stijl is het voetstuk geworden van indies over de turbulente emotionele huishouding van 21st century digital boys & girls. ‘Weekend’ is echter te veelzijdig om in dat keurslijf te worden geposteerd.

Naast een innemende studie van twee tegenstrijdige figuren en de prille liefde die zich met beider levens inlaat, is Haigh’s tweede worp ook een pertinente klokkenluider, die (in plaats van de zuiverheid van het Hasseltse politiekorps) de ambigue aanvaarding van homoseksualiteit in een door hetero’s gedomineerde samenleving aan de kaak stelt. Bij Tom, bijvoorbeeld, is het etaleren van openbare affectie nog steeds een struikelblok: of dit aan hemzelf ligt of aan de maatschappij, wordt aanvankelijk in het midden gelaten, maar de knappe eindscène wijst vooral het laatste uit.

Haigh is een perfecte observator en acteursregisseur: tijdens de intimistische gesprekken tussen Russell en Glen vallen de scherp geschreven beslommeringen des (homo)levens perfect samen met het ongekunsteld acteerwerk van de twee protagonisten. Het moment waarop seksuele aantrekking en waardering omslaat in wild aanwassende liefde, is al bij hun tweede gedeelde scène aanwezig.

Dat we deze dingen voelen in plaats van ze in het strot geramd te krijgen (no pun intended), is een verdienste van cast én regisseur. ‘Weekend’ is een intelligente relatieschets die veel films over de zogenaamde heteroliefde op nonchalante wijze de loef afsteekt.

Laurens Bouckaert

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content