‘Piaffe’ op Film Fest Gent: paardenmeisjes zoals u ze nooit eerder gezien hebt

Tobias Cobbaert

Een van de vreemdste, maar ook een van de mooiste films op Film Fest Gent 2022: Piaffe, waarin het hoofdpersonage transformeert van vrouw naar paard – al gaat het verhaal tussen de lijnen duidelijk over iets anders.

Aanvankelijk lijkt er in Piaffe, de debuutfilm van de Berlijnse regisseuse Ann Oren, weinig opwindends te gebeuren. Het verhaal gaat over Eva, de zus van een non-binaire sound designer die opgenomen wordt in de psychiatrie en daardoor hun werk niet kan uitvoeren. Eva beslist om hen te helpen en neemt een opdracht over waarbij ze de geluidseffecten voor een paard in een medische reclamespot na moet bootsen.

Haar eerste poging valt echter niet in de smaak bij de producenten van het reclamespotje. ‘Te robotachtig,’ klinkt het. Bij een nieuwe poging probeert Eva zich dan maar beter en natuurlijker in te leven in haar rol als paard. Dat lukt verrassend goed. Iets té goed. De ene dag geniet ze nog iets te hard van het paardenbit dat ze in haar mond neemt om zich in te leven, de volgende morgen wordt ze wakker met een authentieke paardenstaart die uit haar lichaam groeit.

Al lijkt ze dat uiteindelijk niet zo erg te vinden. Aanvankelijk voelt het wat onwennig, maar gaandeweg leert ze van haar nieuwe uiterlijk te houden. Zo hard dat ze in het dagelijkse leven ook andere paardentrekjes overneemt, bijvoorbeeld door metalen plaatjes onder haar schoenen te monteren waardoor ze overal als een paard in draf klinkt. We zien de oorspronkelijk heel verlegen Eva openbloeien naarmate ze zichzelf veel overtuigder als paard durft te presenteren. Bovendien durft ze zich met haar nieuwe identiteit ook in het sensuele leven te storten en stelt ze zich open voor aanbidders.

Technotransformatie

Wie tussen de regels leeft, heeft al snel door dat Piaffe niet écht over de transformatie van een vrouw in een paard gaat, maar dienst doet als allegorie voor het ontdekken van iemands transgenderidentiteit. En mocht er nog twijfel over bestaan, dan wist het laatste shot van de film alle twijfel meteen uit.

Op het eerste gezicht lijkt de metafoor misschien vreemd gekozen, maar regisseuse Oren slaagt er wonderwel in om die te doen werken. De kracht van Piaffe schuilt vooral in hoe de film, ondanks het bevreemdende concept en dito sfeertje, een zekere sensualiteit in het geheel weet te verstoppen. Het verhaal wordt verteld met veel empathie voor het hoofdpersonage en haar zoektocht naar haar eigen identiteit. Bovendien slaagt de film er ondanks de ongebruikelijke beeldspraak heel goed in om elke stap in Eva’s proces af te beelden en te kaderen. We zien niet enkel wie Eva écht is, maar ook hoe ze tot die conclusie komt.

Ondersteund door een pompende technosoundtrack, die niet enkel de Berlijnse sfeer verklankt maar de sensuele scènes ook van wat extra kink voorziet, duikt de kijker zo samen met Eva in een wereld waarin het ongewoon misschien niet zo ongewoon blijkt te zijn. Piaffe is een van de vreemdste, maar ook een van de mooiste films op Film Fest Gent 2022.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Piaffe is tijdens Film Fest Gent nog te zien op dinsdag 18 oktober om 22u30 in Cinema Sphinx.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content