Vijftien jaar geleden deed Tom Tykwer de Duitse cinema even herrijzen, zoals deze driedelige box getuigt. Duits dynamiet.
Tom Tykwer
Lumière
Films:
Die tödliche Maria (1993)
Winterschläfer (1997)
Lola Rennt (1998)
Eind jaren negentig, toen de Neue Welle nog amper deining veroorzaakte en Rainer Werner Fassbinder en Werner Herzog tot vage geruchten waren weggeëbd, werd Tom Tykwer ingehaald als de messias van de ingedommelde Duitse cinema. Niet alleen had de jonge Wuppertaler met de technothriller Lola Rennt bewezen dat Duitse films cool konden zijn, in zijn slipstream kwam ook ander Duits filmtalent de internationale bühne opgescheurd, met Fatih Akin, Oliver Hirschbiegel en Wolfgang Becker als bekendste namen.
Hoewel Tykwer daardoor internationale renommee en prestigeklussen als Heaven, Perfume en The International binnenrijfde, wist hij de belofte daarna nooit volledig in te lossen. Al te vaak bleven zijn films steken op het niveau van technisch verfijnde, maar afstandelijke genreoefeningen. Zijn scenario’s hadden dan weer veelvuldig last van geforceerde toevalligheden en metafysische quatsch.
Alle kwaliteiten en gebreken die Tykwer tot op de dag van vandaag typeren, vind je in deze box met zijn eerste drie langspelers. Vooral zijn debuut, de morbide tragikomedie over een gefrustreerde huisvrouw Die tödliche Maria uit 1993, is symptomatisch,. Met zijn stijlvolle camerabewegingen en lugubere sfeerschepping showde Tykwer een overschot aan talent, alleen lagen de referenties aan Jean-Pierre Jeunet en David Lynch er vuistdik op en zat er onder de unheimische aankleding weinig fond.
Opvolger Winterschläfer uit 1997 was een verdienstelijke, maar meanderende poging om vorm aan inhoud te koppelen. Tykwer volgt vijf personages die door het toeval – én een auto-ongeval – bij elkaar gebracht worden. Het is een uitgelezen kans om aan het mediteren te slaan over de favoriete thema’s van de regisseur: geheugen, lijden en verlies.
Het hoogtepunt uit zijn oeuvre blijft Lola Rennt, de hitthriller waarin het titelpersonage precies twintig minuten heeft om honderdduizend mark bijeen te krijgen. Hoewel de videoclipstijl en technosoundtrack nu wel heel erg nineties lijkten, druipt de adrenaline er nog steeds van af. De energieke trip door Berlijn betekende trouwens niet alleen voor Tykwer de grote doorbraak: ook hoofdrolspelers Franka Potente en Moritz Bleibtreu werden heel even gegeerd acteerwild. De slotsom? Twyker toont zich een superieur stilist en begenadigd beeldenstormer. Spijtig dat hij als auteur lichter uitvalt dan zijn doorwrochte puzzels doen vermoeden.
Dave Mestdach
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier