Vijf awards waarvoor wij met plezier een nachtje doordoen.
Droevigste mama: The Lost Daughter
Penélope Cruz in Madres paralelas. Kirsten Dunst in The Power of the Dog. Kristen Stewart in Spencer. De sad mom was het voorbije jaar een dingetje. Het meeste compassie hadden wij weliswaar met Olivia Colman, die in The Lost Daughter zo droevig is dat ze de pop van een peuter steelt en een wildvreemde, jarige en vooral hoogzwangere vrouw begroet met ‘Kinderen zijn een verpletterende verantwoordelijkheid. Gelukkige verjaardag’.
Minst kleurrijke film: The Tragedy of Macbeth
Belfast, C’mon C’mon, Passing, The French Dispatch: opvallend veel regisseurs kozen voor zwart-wit. Een genre dat het de laatste jaren bijzonder goed doet in de categorie Beste Cinematografie (in 2019 won Roma, vorig jaar Mank), maar wat ons betreft een eigen categorie verdient. Titelhouder van dienst is Joel Coens The Tragedy of Macbeth, dat nog tragischer blijkt in zwart-wit.
Beste penis: The Power of the Dog
2021 was ook het jaar waarin de blote penis zijn intrede maakte in de bioscoop. Zo eindigt Don’t Look Up met enkele anonieme penissen, gaat voormalig MTV-vj Simon Rex in Red Rocket uit de kleren op de tonen van Bye Bye Bye van *NSYNC en liep Bradley Cooper zes uur naakt rond op de set van Nightmare Alley. De meest besproken penis was echter die van Benedict Cumberbatch in The Power of the Dog. Cumberbatch benadrukt in interviews graag dat hij ‘ook psychologisch naakt ging’ voor zijn rol. Kreeg net iets minder aandacht.
Beste niet-genomineerde Oscarfilm: Respect
Een old school biopic. Een actrice die een wereldberoemde, getroebleerde figuur zo letterlijk mogelijk probeert te imiteren. Muzikale intermezzo’s. En heel, heel veel pruiken. De Aretha Franklin-biopic Respect met Jennifer Hudson vinkt alle Oscar-vakjes af en wordt desondanks staalhard genegeerd in alle categorieën. Toegegeven: een topfilm was het niet, maar zelfs Bohemian Rhapsody mocht destijds vier awards mee naar huis nemen. Dat is minstens een beetje onrechtvaardig.
Akeligste techbro: Don’t Look Up
Hollywoods nieuwe favoriete slechterik: de techbro. Taika Waititi speelt de gladde CEO van een gamebedrijf in Free Guy. In The Matrix Resurrections blijkt de nieuwe Smith een irritante fils à papa te zijn. En dan was er nog de dystopische cryptoreclamespot met Matt Damon. Maar het meest verontrustend is het exemplaar dat Mark Rylance neerzet in Don’t Look Up, een kruising tussen Steve Jobs en Elon Musk met een aversie voor oogcontact en de ambitie om zijn macht uit te breiden naar de rest van het heelal.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
