Disney op z’n donkerst: Belgische cameraman Nicolas Karakatsanis blikt ‘Cruella’ in

Om van Cruella, het wordingsverhaal van de vileine Cruella de Vil uit de animatieklassieker 101 Dalmatiërs, een visueel klapstuk te maken, rekende Disney op de Belgische cameraman Nicolas Karakatsanis. ‘De enige limiet was de grens van mijn verbeelding. Als we een bus middendoor wilden snijden, dan kon dat.’

Corona heeft weinig gevolgen gehad voor Nicolas Karakatsanis. De favoriete cameraman van Michaël R. Roskam (Rundskop), Bas Devos (Violet) en Craig Gillespie (I, Tonya en nu ook Cruella) was voor het werk in Denemarken, Zuid-Afrika, Dubai, Barcelona, Zuid-Frankrijk, Slovenië en Engeland. ‘Veel mensen die ik ken zijn nog niet getest op covid-19. Crazy. Ik heb sinds de eerste lockdown om de drie dagen een staafje in de neus gekregen’, grijnst de oud-winnaar van de Jo Röpcke Award. ‘Op de set meten ze elke dag je temperatuur, eten doe je tussen plexiglas en controleurs handhaven de protocollen. Plezant is dat niet, maar ik neem het er graag bij. Dat is een heel kleine prijs voor het grote voorrecht om mijn job te kunnen doen. Ik besef niet altijd hoeveel mensen in deze periode niet hebben kunnen werken. Het is ridicuul dat we kleinere concerten en toneelvoorstellingen al zo lang verbieden. Ik zit constant in het vliegtuig. Geloof me maar als ik zeg dat het daar veel onveiliger is dan in een theaterzaal.’

Het is ridicuul dat Sound of Metal de Oscar voor beste geluid heeft gewonnen.

Om werk zal de Brusselse cameraman die reclame- en speelfilms afwisselt ook na de pandemie niet verlegen zitten. Hij bracht namelijk net een heuse Disney-blockbuster tot een goed einde, met Emma Stone en Emma Thompson in glansrollen. Cruella is de verrassend donkere en plezierige origin story van de duivelse vrouw die in de Disney-klassieker 101 Dalmatiërs droomde van een bontjas gemaakt van puppyvacht.

Hoeveel weken had jij als kind nodig om te bekomen van 101 Dalmatiërs?

Nicolas Karakatsanis: Geen enkele. Ik zal de film wel gezien hebben, maar herinneringen heb ik er niet aan overgehouden. Ik was zelfs helemaal vergeten dat Cruella iets met mode had. De enige tekenfilm die ik me uit mijn jeugd herinner, is Taram en de toverketel. Voor mijn lief was de live-actionfilm 101 Dalmatians met Glenn Close als Cruella de Vil destijds een big deal. Zelf heb ik er geen binding mee. Dat is mijn wereld niet.

Je hebt je dus in het verhaal moeten inwerken.

Karakatsanis: Helemaal niet. Ik heb die oudere versies zelfs niet bekeken. Niet uit luiheid, maar omdat ik liever vanuit het scenario vertrek en met de regisseur een creatieve aanpak uitdokter. Het script zal wel boordevol verwijzingen en links naar het bronmateriaal zitten, maar wij hadden het gevoel dat het allemaal vers was. Dit verhaal is nieuw en Disney zette geen druk om de look van Cruella te laten aansluiten bij die van de eerdere films.

Je deed al Amerikaanse ervaring op met The Drop, The Loft en I, Tonya, het met een Oscar bekroonde schaatsdrama met Margot Robbie. Maar ik veronderstel dat zo’n Disney-film nog andere koek is. Het budget wordt op 200 miljoen dollar geschat.

Karakatsanis: Het werk als director of photography en de communicatie met de regisseur, de crew en de producenten is precies hetzelfde. Maar de schaal is onvergelijkbaar. Je moet groot durven te denken. Voor mij was de belangrijkste nieuwigheid dat tijd en geld – bij andere projecten altijd dé stressfactoren – niet uitmaakten. Voor het eerst in mijn carrière kon ik alles vragen. De enige limiet was de grens van mijn verbeelding. Als we een bus middendoor wilden snijden, dan kon dat.

Onze decors stonden in de grote Londense filmstudio’s. Het was supercool om in de Shepperton Studios aan de slag te gaan, waar Stanley Kubrick en David Lynch nog gedraaid hebben. Sam Mendes was er 1917 aan het afronden toen we onze tenten opsloegen. En na ons was het de beurt aan George Clooney, die er The Midnight Sky kwam opnemen.

Groot denken. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Karakatsanis:Cruella speelt zich af in het Londen van de jaren zeventig en verwijst naar de punkscene uit die periode, dus opperde ik tijdens een brainstorm om een scène tijdens een punkconcert te situeren. Omdat Craig Gillespie, de regisseur, twijfelde aan de locatie die ik voorstelde omdat ze al eens in een film gebruikt was, is er speciaal voor de opnames een balzaal gebouwd. Trouwens: die scène is wel gedraaid maar heeft de film niet gehaald.

Wanneer de productiedesigner zijn ideeën voor een grote balzaal voorstelt, moet ik nadenken over de camerabewegingen die ik drie maanden later zal willen maken. Zal het shot voldoende diepte hebben? Wat met de lichtinval? Moet er een extra venster worden voorzien? Ik kreeg ook de vraag hoe groot de kroonluchters mochten zijn. ‘Want we zullen die in Egypte laten maken en dat duurt twee maanden.’ Je moet overal rekening mee houden. Gokken dat het wel goed zal komen, is geen optie.

Disney op z'n donkerst: Belgische cameraman Nicolas Karakatsanis blikt 'Cruella' in
© ISOPIX

Hoe stresserend is dat?

Karakatsanis: Niet. Het is net heel leuk. Het ging me goed af. Een vriend vroeg tijdens de voorbereiding of ik niet zenuwachtig was. Maar waarom zou ik schrik hebben? Dit is waar je als director of photography van droomt. Ik heb van de hele productie genoten. Het was de makkelijkste set ooit. Alles kon. Een gespecialiseerd crewlid uit een ver land laten overvliegen voor één dag werk? Geen probleem. Elk verzoek, elk idee werd ernstig genomen. Het meest was ik onder de indruk van de decors, perfect afgewerkt door mannen en vrouwen die aan Harry Potter- en Indiana Jones-films hadden meegewerkt en ook vertrekken van het idee dat alles kan.

Omdat ik wist dat ik de young kid op de set zou zijn, wilde ik een doorgewinterde belichter, een zeventiger met tonnen ervaring. Bij hem kon ik aftoetsen of ik te groot of te klein aan het denken was. Ik werk het liefst met mensen die meer van hun vak kennen dan ik. Dan kan ik zelf veel bijleren.

Een young kid zonder ervaring met blockbusters bovendien. Hoe hard heeft Craig Gillespie bij Disney moeten aandringen om jou te mogen inhuren?

Karakatsanis: We hadden al samengewerkt voor I, Tonya. Toen ik hoorde dat Craig zich aan Cruella had verbonden, was ik benieuwd of hij contact met me zou opnemen. Een dag later had ik hem al aan de lijn. Hij had twee vragen: of een Disney-film me interesseerde en of ik het dacht aan te kunnen. Daarna heeft het nog maanden geduurd om mij erdoor te krijgen. De producers waren niet tegen mij, maar ze kaartten mijn gebrek aan ervaring aan en wezen er Craig fijntjes op dat er geld was voor een veel duurdere, high profile cameraman.

Cruella wordt vertolkt door Emma Stone. Welke indruk maakte de actrice uit Birdman, La La Land en The Favourite op je?

Karakatsanis: Niemand op de set vertoonde divagedrag. Samenwerken met Emma Stone was makkelijk. Ze is relaxed, aangenaam in de omgang en denkt met de regisseur mee. Ze had ook redenen genoeg om er iets goeds van te maken. Cruella is de eerste film die ze volledig op haar eentje moet dragen. Craig en scenarist Tony McNamara, bekend van The Favourite, hebben de humor en het personage op haar afgestemd. Ze hoefde weinig moeite te doen om Cruella te worden.

De ervaren Emma Thompson steelt de show als de aartsvijand van Cruella, het tirannieke mode-icoon The Baroness.

Karakatsanis: Van álle acteurs en actrices met wie ik al heb samengewerkt, is Emma Thompson mijn favoriet. Ze gaf elke dag een masterclass. Het is crazy hoe sterk ze op elk gebied is, ook wat betreft de technische aspecten: kijk dan naar daar, wees dan daar, zeg dan dat. Emma Thompson is straf. Geen ouwe tante die niet mee is met haar tijd maar een sushichef die in elke snede die ze in de vis maakt veertig jaar ervaring steekt. In elke blik, elke geste, elk woord proef je haar vakmanschap.

Ontwikkel je een band met de toppers die je in beeld brengt? Volg je de carrière van Margot Robbie sinds je haar hebt gefilmd in I, Tonya?

Karakatsanis: Totaal niet. Dat interesseert me niet. Misschien ben ik daar een rare vogel in, maar een acteur of actrice is voor mij slechts een van de vele mensen die een creatieve bijdrage leveren. Net als de verantwoordelijke voor het geluid, de monteur of de regisseur. Laat Emma Stone in haar Cruella-kostuum hier op straat vijf zinnen dialoog opzeggen en het zal niet veel voorstellen. Het werkt alleen met heel die machinerie errond.

Ik ontken niet dat stardom bestaat, maar acteurs die op de set aankomen, moeten evenzeer hun job doen als de mensen die een dolly bedienen. Ik ziet daar geen verschil in. Ik ben nog geen procentje starstruck. Terwijl ik dat bij muzikanten wel heb. Ik vind dat die wél talent hebben. Die kunnen je desnoods a capella raken. Acteurs zijn afhankelijk van de anderen. Een monteur kan hen kapotmaken. En als ik het licht uitdoe, zie je hen niet eens spelen.

Ik ben nooit starstruck. Acteurs moeten op de set evenzeer hun best doen als alle anderen. Als ik het licht uitdoe, zie je hen niet eens spelen.

Hoe ver ga je daarin? Durf je te stellen dat de Oscars voor beste acteur en actrice niet gewonnen worden door de beste acteurs maar door de best in beeld gebrachte en geregisseerde acteurs?

Karakatsanis: Volgens mij worden veel Oscars aan de verkeerden uitgereikt. Maar wie maalt daarom? Dat zijn maar prijzen. De Oscar voor beste kostuum gaat altijd naar een kostuumfilm, want die kostuums lijken speciaal genoeg. Maar waarom zou de costumière van de broers Dardenne niet het beste werk hebben verricht? De award voor beste cinematografie gaat meestal naar een groot epos. Maar het is toch niet omdat er veel figuranten door een mooi landschap lopen dat het ook geniaal gefilmd is? Het is misschien duizend keer complexer om de stunts van de Fast & Furious-films deftig in beeld te brengen.

Dat Sound of Metal de Oscar voor beste geluid kon winnen, vind ik zelfs ridicuul. Het geluidsdesign was het absolute dieptepunt van die film. Met een pieptoon maken ze duidelijk dat het personage niet goed hoort. Is dat niet al duizend keer gebeurd? Kun je echt niets beters verzinnen dan zo’n cliché? Maar geen enkele andere film speelde in zijn script met geluid en dus was de Oscar binnen.

Adil & Bilall vertelden hoe belastend het was om élke keuze op de set van Bad Boys for Life te moeten verantwoorden. Was dat ook jouw ervaring bij Cruella?

Karakatsanis: Nee. Craig heeft tijdens de voorbereiding één nota van Disney gekregen, ik geen enkele. Op de set zelf hebben we niets hoeven te veranderen. Bij Adil en Bilall was er waarschijnlijk zoveel discussie omdat zij een soort pro Deo-regisseurs waren. De mensen rond hen hebben die film geregisseerd.

Is er een reden waarom je films liever met reclameopdrachten dan met tv-reeksen combineert?

Karakatsanis: Reclame betaalt beter en slorpt minder tijd op. Omdat er meer middelen zijn, kan ik ook meer uitproberen en bijleren. Dat reclamewerk staat me toe om kieskeurig te zijn als me filmprojecten worden aangeboden. Televisie is televisie. Ik ben daar niet tegen maar ik kijk er niet naar. ‘We weten niet wat te doen met ons leven dus kijken we maar tv.’ Die houding is niets voor mij. Volgens mij is Blokken vaak interessanter dan een reeks.

Ik snap dat er meer content dan ooit nodig is nu de mensen noodgewongen thuis moeten blijven. Ik snap dat streamingdiensten voortdurend nieuwe content nodig hebben om abonnees te lokken. Dat is een legitiem businessmodel. Maar daarom hoef ik toch geen wegwerpproducten te maken?

De Matthias Schoenaerts-vraag: ben je Vlaanderen ontgroeid?

Karakatsanis: Natuurlijk niet.

Nochtans worden producties met de omvang van Cruella hier niet gemaakt en wil je blijven bijleren.

Karakatsanis: De ervaringen waar ik nu naar op zoek ben, zal ik hier inderdaad niet vinden. Daar kan niemand iets aan doen. Het is inherent aan onze filmcultuur. Maar de omvang van een project is minder belangrijk dan de combinatie van een goed script, een correct budget en de juiste ploeg om er iets moois van te maken. Ik heb géén sell-out-gevoel. Met Bas Devos en Koen Mortier maak ik films die compleet het tegenovergestelde van Cruella zijn. Dat is net het toffe aan mijn werk. Ik heb trouwens al veel commerciële films geweigerd. Deze week nog heb ik een Disney-film links laten liggen. Onlangs werd ik gevraagd voor een nieuwe film met George Clooney en Julia Roberts. Ik heb het scenario niet eens gelezen.

Dat meen je niet.

Karakatsanis: Het is niet omdat ik die films niet draai dat ze mij niet aangeboden worden. De echo’s rond Cruella zijn positief. Ik draag nu de stempel van een director of photography met wie Disney graag samenwerkt. Er worden me nu al grotere projecten aangeboden. Maar er zit nog niets bij dat ik zelf echt wil, dus begin ik er niet aan.

Het is niet makkelijk, maar je moet ook ‘nee’ durven te zeggen tegen grote producties met bekende namen. Die zijn niet automatisch interessant. Als je overal ‘ja’ op zegt, verdampt je carrière. Als je ‘nee’ zegt, dan weten ze dat je ergens voor staat. Dat betekent dat je honderd procent te vertrouwen bent als je wél toehapt. Niet de projecten die je aanvaardt, bepalen je carrière, wel de projecten die je weigert. Zomaar alles doen betekent dat je niet geeft om het werk en dan kun je evengoed levenslang Witse draaien. Maar voor mij maakt het wel iets uit.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Cruella

Vanaf 28/5 op Disney+ mits vip-toegang. De film zal later beschikbaar zijn voor alle Disney+-abonnees.

Nicolas Karakatsanis

Disney op z'n donkerst: Belgische cameraman Nicolas Karakatsanis blikt 'Cruella' in

Belgische cameraman uit het bouwjaar 1997. Komt ook als fotograaf sterk uit de hoek.

Belgische films die hij een meerwaarde gaf: Rundskop, Violet, Welp, Le fidèle, Un ange.

Buitenlandse speelfilms die hij naar een hoger niveau tilde: The Drop met Tom Hardy, The Loft met Matthias Schoenaerts, Triple 9 met Kate Winslet en I, Tonya met Margot Robbie.

Won in 2012 de Jo Röpcke Award en werd in 2014 door Knack Focus uitgeroepen tot Mens van het Jaar.

Bewijst met Cruella ook miljoenenproducties aan te kunnen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content