De weirdo’s uit cultklassieker ‘The Craft’ zijn terug

Het buitenbeentje onder de ninetieshigh-schoolfilms is terug.

Vierentwintig jaar nadat de wereld voor het eerst heeft kennisgemaakt met The Craft krijgt de cultklassieker een vervolg. The Craft: New Sisterhood, vanaf deze week in de bioscoop, vertelt net als het origineel het verhaal van vier tienermeisjes die zich verdiepen in witchcraft en zich iets té hard amuseren met hun magische krachten. Alleen katapulteren regisseur Zoe Lister-Jones en horrorhitmachine Blumhouse Productions de horrorfilm naar 2020, met een diversere cast en een esthetiek die zo van Instagram lijkt te zijn geplukt.

Voor wie de ninetiesversie van Andrew Fleming nooit heeft gezien: die gaat over Sarah, een tiener die naar Los Angeles verhuist en zich niet meteen thuis voelt op haar nieuwe school. Tot ze drie outsiders ontmoet die eruitzien alsof ze uit The Cure zijn ontsnapt en die door hun klasgenoten de ‘bitches of Eastwick’ worden genoemd. Samen zoeken ze hun toevlucht tot hekserij. Uiteraard gaat dat mis. Het is en blijft een horrorfilm.

Destijds vonden critici The Craft te campy om écht goed te zijn en de Rotten Tomatoes-teller staat nog steeds op een povere 55 procent, maar door de jaren groeide de film uit tot een cultklassieker die nog steeds fanfictie, cosplay en zelfgemaakte merchandise genereert. The Craft is dan ook het buitenbeentje onder de ninetieshigh-schoolfilms en is zowat de tegenpool van die andere ninetiescultfilm, het pastelkleurige, charmante en ietwat naïeve Clueless. De horrorfilm snijdt onderwerpen als racisme, klasse, zelfdoding en mentale gezondheid aan, blinkt uit in gitzwarte humor, plaatst de outsider in de hoofdrol en wordt nog steeds beschouwd als een feministische klassieker. Genoeg redenen voor een nieuwe versie.

Niet elke fan staat te springen voor een sequel die mogelijk de magie van het origineel doorprikt, maar de kans is groot dat The Craft: New Sisterhood een nieuwe generatie weet te bekoren. Weirdo’s zijn tenslotte van alle tijden.

– Op de set van The Craft: New Sisterhood liep een echte heks rond, die erop moest toezien dat de rituelen authentiek en veilig werden uitgevoerd.

– Wie de originele film heeft gezien, herinnert zich ongetwijfeld de scène waarin Sarah wordt geconfronteerd met slangen, ratten en maden. Geen idee waarom, maar regisseur Andrew Fleming vond het nodig om daarvoor echte dieren te gebruiken. En dus kropen er duizenden slangen op de set rond en kreeg de actrice een rat naar het hoofd gegooid. ‘Het was een rare nacht’, aldus Fleming.

– Fleming regisseerde onlangs trouwens enkele afleveringen van de polariserende Netflix-reeks Emily in Paris. De kans is klein dat die een even grote cultklassieker wordt.