De tussenstand

© National

Creatief Vlaanderen maakt de balans op van de voorbije maanden. Zanger-muzikant Sioen aan de haard treffen is niet meer zo evident nu hij in Zuid-Korea een tweede thuisland heeft gevonden.

Sioen: Ik ben er van maart tot begin juni nog geweest. Dat was ondertussen de achtste keer al. Een fantastische ervaring, zo drie maanden lang in een volledig andere cultuur te kunnen duiken. Wat ik er heb gedaan? Opgetreden en wat nieuwe projecten opgestart, onder andere voor de Olympische Winterspelen. Seoel is een waanzinnig interessante stad, waar heel veel gebeurt, op alle vlakken. Ik had er elke vrijdag ook een radioprogramma. In het Engels, hoor, maar ik ben inmiddels wel Koreaans aan het leren. Het is een frisse wind die door mijn leven blaast.

De tussenstand
© National

Een wind die ook je culturele tips heeft meegevoerd?

Sioen: Dat niet. Alhoewel. Ik ben daar het boek De zijderoutes van Peter Frankopan beginnen te lezen. De ondertitel is: Een nieuwe wereldgeschiedenis. Dat vond ik er meteen interessant aan. We leren op de schoolbanken de geschiedenis vanuit ons perspectief, te beginnen bij de Grieken en Romeinen. Maar Frankopan, die ook veel door Azië heeft gereisd, bekijkt Europa doorheen de eeuwen vanuit dat andere continent. Dat vind ik altijd fantastisch aan reizen: dat je leert te relativeren en ziet hoe het op een ander is. Mijn vader is mij komen bezoeken in Zuid-Korea, en hij had op voorhand gevraagd of hij zijn tablet wel moest meebrengen, want was er daar wel wifi? (lacht) In het land van Samsung, waar de 5G gratis in de lucht hangt!

De tussenstand
© National

Is het toeval dat Sarah Yu Zeebroek dat boek ook eens heeft genoemd in deze rubriek?

Sioen: Wel, ik was met haar op de boekenbeurs en zij heeft het mij verkocht. (lacht) Toevallig is Sarah ook de link naar mijn volgende tip. Zij heeft namelijk het decor gemaakt van The Only Way Is Up, een toneelstuk van en met Boris Van Severen en Jonas Vermeulen. Dat heb ik gezien op Theater aan Zee dit jaar. Het is een compleet gezongen theaterstuk met veel beats en eigenzinnige muziek, zeer krachtig en wild. Een kruising van het jongerentheater dat ik zelf ken van Ontroerend Goed en Kopergietery, de muziek van het vroege Soulwax en de stijl van Arne Sierens en Alain Platel. Kortom, heel veel dingen waar ik van houd.

De tussenstand
© National

Dan heb je vast nog theater genoteerd.

Sioen: Ja, een stuk van Claron McFadden, gezien op de Zomer van Antwerpen, muziektheater in feite. Het heet Nachtschade: aubergine. Daar heb je ook weer een link met De zijderoutes, want McFadden vertelt en zingt hoe de aubergineplant vanuit Myanmar via de Arabieren in Spanje is terechtgekomen. Er hoort een documentaire bij, over die reis die McFadden zelf ook heeft ondernomen. Dan zie je haar zingen met een flamencozangeres, of naar Sicilië met een Iraakse muzikant gaan – Osama Abdulrasol, een goeie vriend van mij, die ook met McFaddens liveband op het podium staat tijdens de voorstelling. Bij zulke multimediale dingen heb ik vaak een spreekbeurtgevoel, maar hier vloeide het ene wél makkelijk over in het andere. Ik vind Claron McFadden een ongelofelijk schone en straffe madam en dat stuk waanzinnig mooi.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content