De slechtste speeches uit de Oscargeschiedenis
Voor een groot publiek spreken is een van de grootste angsten van de mens. Een goede Oscarspeech geven is dan ook niet evident. De volgende personen kunnen hierover meespreken.
Gwyneth Paltrow – Shakespeare in Love (1999)
Het toppunt van ironie werd bereikt op de Oscaruitreiking van 1999. Gwyneth Paltrow kreeg voor haar rol in Shakespeare in Love de Academy Award voor beste vrouwelijke hoofdrol. Ze bedankte de Academy hiervoor door met haar speech een van de slechtste acteerprestaties ooit af te leveren.
De torenhoge favoriete reciteerde een zichtbaar ingestudeerde tekst waarbij ze op de gepaste momenten begon te wenen. Het is een wonder dat Paltrow na een drie minuten durende horrorshow niet gedehydrateerd was.
Klik hier voor het filmpje.
Roberto Benigni – La vita è bella (1999) Het jaar 1999 was niet dik bezaaid met goede Oscarspeeches. Roberto Benigni won twee Oscars, een voor beste acteur en een voor beste niet-Engelstalige film, en maakte het bij beide speeches wel erg bont.
Hij klom op stoelen, liep door de zaal en liet zich opmerken met enkele niet al te fijnzinnige uitspraken. Onder andere “I would like to be Jupiter and kidnap everybody and lie down in the firmament making love with everybody” en “I don’t deserve this but I hope to win someone else’s Oscar” vielen niet bij iedereen in de smaak.
Benigni’s speech voor beste niet-Engelstalige film.
Benigni’s speech voor beste acteur.
Jack Palance – City Slickers (1991) Op de 64ste Academy Awards probeert de 72-jarige Jack Palance zijn viriliteit te bewijzen door push-ups te doen op het podium. Ook de punchline “Billy Chrystal, I crap bigger than him” is niet de meest eloquente oneliner die dat jaar te horen viel.
Bekijk hier het filmpje. (BW)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier