Operatie ‘Back to basics’ is geslaagd. In The Batman is de boze vleermuis terug een detective die Gotham City tegen het ergste gespuis beschermt. Mét batmobiel, dat dan weer wel.
De voorbije jaren zagen we Batman kissebissen met Superman of samen met Wonder Woman, Aquaman en de rest van de Justice League de wereld beschermen tegen een invasie van buitenaardse parademons. Toch is dat zijn ding niet. Zoals het ook Ben Affleck zijn ding niet was om de steenrijke, norse superheld te spelen. Beiden hebben andere talenten. Batman bloeit pas open als hij schorremorrie, corrupte hooggeplaatsten en knettergekke misdaadkoningen kan beletten de naar New York gemodelleerde grootstad Gotham nog dieper in het verderf te storten. Die these bevestigt de nieuwe Batman: The Batman. De loskoppeling van het DC Extended Universe dat er maar niet in slaagt om het succes van het Marvel Cinematic Universe bij te benen, doet de schaduwfiguur deugd.
Onder auspiciën van regisseur Matt Reeves, een vertrouweling van J.J. Abrams die te weinig applaus kreeg voor het geweldige Dawn of the Planet of the Apes, keert Batman terug naar de basics. Hij focust weer op zijn tachtig jaar oude kerntaken: bij nacht en ontij over Gotham City waken, tuig afranselen en zich als ’the world’s greatest detective’ verdiepen in de moeilijkste misdaadzaken en zo de goorste schurken trotseren. Concreet jaagt hij op een sadistische seriemoordenaar die raadsels achterlaat en via de sociale media een meute op de been krijgt die ‘de leugens’ beu is. Acteur Paul Dano zegt dat hij zich voor de Riddler liet inspireren door de Zodiac Killer. Toch is het niet Zodiac maar een andere klassieker van David Fincher die door je hoofd schiet en niet alleen omdat het onophoudelijk regent: Seven met Kevin Spacey als bestraffer van hoofdzonden.
Reeves blijft ver van de Justice League-bombast en sluit met zijn grimmige nocturne eerder aan bij het Taxi Driver-sfeertje van Joker van Todd Phillips met Joaquin Phoenix als de iconische schurk. Robert Pattinson zit op dezelfde golflengte en maakt van Batman en Bruce Wayne een al even gekwelde figuur als de vampier uit zijn Twilight-periode. Hij is een vereenzaamde, somberende Batman die nog niet zeker is van zijn roeping. De batmobiel ziet er nog wat bruut en primitief uit.
Een speelduur van bijna drie uur is nodig om ook speeltijd te geven aan prille versies van Catwoman (Zoë Kravitz), Penguin (een onherkenbare Colin Farrell), Carmine Falcone (de immer herkenbare John Turturro), Alfred Pennyworth (Andy Serkis) en de niet-corrupte agent James Gordon (Jeffrey Wright). Reeves overschat daarbij de spankracht van de misdaadintriges en overlaadt de film. De hoge standaard van de opwindende Batman-trilogie van Christopher Nolan wordt dus niet geëvenaard. Maar het is wel van die periode geleden dat Batman nog zo goed voor de dag is gekomen.
The Batman
Matt Reeves met Robert Pattinson, Zoë Kravitz, Andy Serkis, Paul Dano, Colin Farrell
