De 3 video’s die u gezien moet hebben volgens filmjournalist Dave Mestdach

Welke video’s moet u bij leven en welzijn gezien hebben. We vragen het deze zomer elke dag aan een boeiend persoon. Knack Focus-filmjournalist Dave Mestdach duikt vandaag onder meer de loopgraven in.

1. L’Année Dernière a Mariënbad

Met de dood van Alain Resnais – de Franse regisseur werd 91 – verloor de cinema dit jaar één van haar talentrijkste kinderen, een kind dat op een inventieve manier speelde met tijd, montage en herinneringen en al doende het filmmedium compleet herdefinieërde. Het leverde tijdloze meesterwerken op als Hiroshima: Mon Amour, Nuit et Brouillard en Muriel: Ou le Temps d’un retour, maar Resnais’ meest mysterieuze en revolutionaire film blijft L’Année Dernière a Mariënbad uit 1961, een briljant gefilmd en dito gemonteerd labyrint waarin het ook na dik vijftig jaar nog altijd heerlijk verdwalen is. Au revoir et merci, Alain.

2. Steve Reich

De grootste, invloedrijkste nog levende componist. Peetvader van de minimal music, grondlegger van de phase shifting, pionier van de samplingtechniek, bruggenbouwer tussen pop, avant garde en klassiek, lichtend pad van Sonic Youth, The Orb en andere Aphex Twins en met een beetje verbeelding de heraut van dance en techno. Op 25 november brengt het Ichtus Ensemble in Bozar diens Music for Eighteen Musicians (1974), na veertig jaar nog steeds bezwerend, wonderlijk en door geen tijd of ruimte te bevatten. Hit it, Steve!

3. Paths of Glory

Tenzij u nog altijd last heeft van de knallende obussen, of van de klaroenen onder de Menenpoort, kan het u onmogelijk zijn ontgaan dat de Groote Oorlog precies een eeuw geleden begon. De gruwel van de loopgraven werd op het witte doek al talloze keren in herinnering gebracht, in uiteenlopende klassiekers als All Quiet on the Western Front, Hell’s Angels, La Grande Illusion, A Farewell to Arms en Paths of Glory (1957), Stanley Kubricks magistrale anti-oorlogsdrama over de arrogantie en waanzin van de macht, met Kirk Douglas als de Franse kolonel die enkele vermeende deserteurs verdedigt voor de krijgsraad. Nog steeds ijzingwekkend: de tracking shots door de loopgraven met de vallende bommen op de achtergrond. The horror, the horror …