Contagion (Steven Soderbergh)

In wat mogelijk één van Soderberghs laatste films wordt (de Amerikaanse genrekameleon kondigde aan zijn camera straks aan de haak te hangen) dreigt een SARS-achtige pandemie de wereldbevolking in snel tempo te decimeren.

Patiënt zero is Gwyneth Paltrow die de ziekte wellicht opscharrelde in Hong Kong, Matt Damon is haar immune echtgenoot uit Minneapolis die angstvallig over hun dochter waakt, Kate Winslet is de epidemie-experte van de Amerikaanse regering en Larry Fishburne mag het uitleggen als woordvoerder van het Witte Huis.

Voeg daar nog Jude Law aan toe als de internetjournalist die van de angstpsychose misbruik maakt om allerlei complotten te verspreiden en je hebt alle ingrediënten voor een besmettelijke, uit de realiteit gegrepen ensemblethriller over een onzichtbare en onuitroeibare vijand.

Soderbergh weet de suspense viraal op te bouwen met opschriften, cijfers en een klinische, elektronische score, terwijl hij grimmige faux verité-footage van plunderende massa’s en bezorgd kijkende Hollywoodsterren mixt met gepimpte kleurenbeelden van gemaskerde wetenschappers en woeste celmutaties.

Hoewel het slotstuk ontgoochelt en geen enkel genrecliché wordt geschuwd stijgt deze 21ste eeuwse Towering Inferno en Airport-variant dan ook makkelijk boven het niveau van de gemiddelde rampenfilm uit Hollywood uit, al was dat wel het minste wat van de maker van Sex Lies and Videotape, The Limey, Traffic, Che en zoveel ander interessants mocht worden verwacht.

Een deugdelijke contemporaine technothriller, vrij van ironie, sensatiezucht en andere ziektekiemen.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

(DM)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content