Ook in de nieuwe cop movie van Antoine Fuqua ligt het testosterongehalte ruim boven het gemiddelde, al voegt hij er dit keer de nodige introspectie en karakterontwikkeling aan toe.
Brooklyn’s Finest **
Antoine Fuqua met Richard Gere, Ethan Hawke, Don Cheadle, Ellen Barkin, Wesley Snipes
‘When the going gets tough, the tough get going’, kweelde het eighties-verschijnsel Billy Ocean ooit, al zou het net zo goed de lijfspreuk van Antoine Fuqua kunnen zijn. Die heeft van viriele machokronieken het jongste decennium immers zijn niche gemaakt, of het nu gaat om stoere flikkenthrillers als Training Day of pseudohistorische sandalenepen als King Arthur.
Ook in zijn nieuwe cop movie Brooklyn’s Finest ligt het testosterongehalte ruim boven het gemiddelde, al voegt Fuqua er dit keer de nodige introspectie en karakterontwikkeling aan toe. Daarvoor zoomt hij op drie verschillende NYPD-agenten die samen de drie archetypes van de standaard flikkenfilm vertegenwoordigen.
Zo is er Ethan Hawke als de corrupte flik, Richard Gere als de uitgebluste flik en Don Cheadle als de undercoverflik. Hoewel de drie behalve hun badge weinig met elkaar gemeen hebben, komen ze frontaal met elkaar in botsing wanneer een onderzoek naar een drugsbende uit Brooklyn compleet uit de hand loopt.
Hoe dat precies gebeurt, is lang niet zo interessant als de vraag ‘waarom’, iets wat Fuqua gelukkig ook zelf lijkt te beseffen. Hoewel de spierballendialogen, mismeesterde hoeren en andere genreclichés je om de oren vliegen, is deze misdaadmozaïek dan ook in de eerste plaats een bijna deugddoend anachronistische ensemblefilm.
Zo mag Richard Gere eindelijk nog eens etaleren dat er achter zijn chronisch charmante grijns en fotogenieke rimpels ook een potent karakteracteur schuilt. Dat doet hij als de uitgerangeerde straatagent die aan de vooravond van zijn welverdiende pensioen maar één wens heeft: zich vooral geen onnodige problemen op de hals halen. Bovendien weet ook Ethan Hawke zijn al even stereotiepe personage te pimpen tot een tragische antiheld, in zijn geval als de narcoticaflik die zich tot louche drugsdeals laat verleiden in de hoop aldus zijn gokschulden en zijn hypotheek af te betalen.
Dat de gewelduitbarstingen uit een afleggertje van Scorsese lijken geript. Of dat Fuqua er wel héél veel opzichtige gravitas tegenaan kwakt, hoeft de old school pret dan ook geeneens te bederven. Zo giet Fuqua zijn good cop, bad cop-routine tenminste in een no-nonsense regie die de plotlijnen netjes laat convergeren, terwijl hij zich geen moment verliest in de gratuite ironie waar zoveel tarantineske genreoefeningen in verzuipen.
Een onderhoudende trip door de mean streets van Brooklyn, zolang je tenminste geen Serpico of Prince of the City verwacht.
Dave Mestdach
