BIFFF: recensie American Mary
There’s something about Mary. Lichaamsmodificatie krijgt een nog luguberder kantje in American Mary, een prent die alle ingrediënten voor een geslaagde cultfilm bevat, maar de mix niet kan maken. Grey’s Anatomy zonder de liefdesperikelen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De bloedmooie doktersstudente Mary Mason is even blut als ze knap is. Hopeloos om snel wat geld bij te verdienen, duikt ze onder in de lugubere wereld van de body modification, waarbij ze mensen hoorns op het voorhoofd plaatst en genitaliën vakkundig bijwerkt. Wanneer ze op een feestje verkracht wordt door haar leraar, neemt haar naschoolse job een verrassende wending.
Een feministische grindhousefilm die verbaast, schokt en op tijd en stond eens aardig doet lachen. Zo kun je American Mary nog het best omschrijven. Jen en Sylvia Soska ontginnen na hun Dead Hooker in a Trunk het domein van de lichaamsmodificatie, wat tot nu toe slechts sporadisch opdook in het horrorwereldje. Een fris idee dat opgelucht doet ademhalen. Het is dus toch nog mogelijk om een originele gruwelfilm te schrijven en waarbij found footage en torture porn achterwege worden gelaten. Let ook op hun memorabele cameo als Duitse eeneiige tweeling die wil dat Mary hun linkerarmen ruilt. De Twisted Twins hebben hun naam niet gestolen.
Katharine Isabelle – in een vorig leven nog een niet-verwijfde tienerweerwolf in Ginger Snaps – krijgt de loodzware taak om het operatievehikel op haar ranke schouders naar de apotheose te zeulen. Wonder boven wonder slaagt de jongedame er fenomenaal goed in om van Mary een geliefd personage te maken, hoewel dit door haar vreemde praktijken een stoïcijnse blikken geen makkelijke opgave was. Ze snijdt, knipt en naait zich een weg naar de verkrachtingswraak en maakt onderweg meer fans dan tegenstanders. Je moet het maar doen.
American Mary is een van de meest verrassende en politiek incorrecte horrorprenten van de afgelopen jaren. Sexy, bloederig en fucked up genoeg om een cultklassieker te zijn, maar door het teleurstellende einde en de vele onopgeloste vragen onderweg net niet goed genoeg. Desondanks zeker de moeite waard om op een druilerige zaterdagnamiddag in de dvd-speler te schuiven. (TR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier