Ben Afflecks Oscarwinnende gijzelingsthriller Argo – nu op blu-ray – blijft een dubieus maar vakkundig en onderhoudend potje Hollywoodheroïek.
Dat het kan verkeren wist Bredero al, en nu ook Ben Affleck (40). Vijf jaar geleden stond de Amerikaan vijf jaar geleden nog te boek als de risee van Hollywood, een maandje geleden kreeg de tot regisseur omgeschoolde acteur de Oscar voor beste film voor zijn derde langspeler Argo. En nog wel met de complimenten van first lady Michelle Obama.
Dat ze in Teheran not amused waren – de Iraanse president Ahmadinejad noemde het zelfs culturele oorlogsvoering – is een eufemisme genre ‘Khomeini was niet bepaald een americanofiel’. En inderdaad: Affleck haalt de historische feiten waarop zijn solide suspensedrama is gebaseerd – de gijzeling van het Amerikaanse ambassadepersoneel tijdens de Islamitische Revolutie van eind 1979 – dusdanig door de Hollywoodmangel dat je begint te twijfelen of niet alles uit de duim gezogen is.
De reddingsmissie waarvan Argo kond doet – bekend als de Canadian Caper – leest namelijk als een van de patriottische pot gerukt jongensavontuur. Maar tot spijt van Ahmadinejad en zijn revolutionaire rakkers: in januari 1980 werden wel degelijk zes Amerikaanse diplomaten Iran uit gesmokkeld met de hulp van enkele Hollywoodprominenten en CIA-agent Tony Mendez. En dat door – no kidding! – zich voor te doen als een filmequipe die zogezegd locaties kwam scouten voor een Star Wars-ripoff genaamd ‘Argo’.
Hoe dicht de realistisch vermomde fictie aanleunt bij de onwaarschijnlijke feiten kom je te weten – nou ja: ‘weten’ – in de documentaires en commentaartracks bij de blu-ray. Daarin worden zowat alle kerngetuigen opgevoerd, onder wie natuurlijk Affleck, maar ook de Canadese ambassadeur, de gijzelaars van toen, de ondertussen van zijn pensioen genietende CIA-held Tony Mendez en zelfs voormalig Amerikaans president Jimmy Carter. Het geeft Argo -je kunt hier kiezen tussen de bioscoop- of de uitgebreide versie – nog maar eens de perfide allures van een historisch document. Maar zelfs in Teheran zullen ze deep down wel beseffen dat een op feiten gebaseerde film per definitie een subjectieve lezing blijft. Zeker in Tinseltown, dat moderne Babylon waar de dollar altijd al over ‘de waarheid’ heeft geregeerd.
Dat de making of hier de titel Absolute Authenticity meekrijgt – de spannende countdownclimax van de film is bijvoorbeeld compleet verzonnen – mag dan je reinste bullshit zijn, het maakt het Oscarwinnende Argo – alsof Hollywood de kans ging laten liggen om voor zijn eigen heldendaden te applaudisseren ¬ daarom nog geen slechte film, zelfs geen slechte propagandafilm. Affleck houdt de spanningsboog twee uur lang strak gespannen, giet alles in een fraai retrojasje, lardeert zijn Team America-heroïek hier en daar met droge sitcom en trommelt bovendien een aardig troepje acteurs op, onder wie Alan Arkin en John Goodman, als de Hollywoodproducenten die indertijd in het geheim bijklusten voor Uncle Sam.
Zowel om politieke als artistieke redenen een logische Oscarwinnaar dus, met als achterliggende gedachte voor Ahmadinejad en de Affleck-bashers out there: de geschiedenis bestaat niet. Enkel geschiedkundigen bestaan, én slechte films.
Dave Mestdach
